در نور شدید آفتاب چگونه باید عکاسی کرد

۶ راه برای عکاسی در نور شدید

 

 

معمولاً می گوییم وسط روز در نور شدید خورشید عکاسی نکنید، اما گاهی اوقات چاره دیگری ندارید و مجبور هستید که در چنین شرایطی عکاسی کنید. در این مطلب قصد داریم ۶ راه برای عکاسی در نور شدید را به شما آموزش دهیم. از آن استفاده کنید واضح ترین راه برای عکاسی در نور شدید استفاده از آن است، تا اینکه سعی کنید با آن مقابله کنید. و این بدین معنی نیست که بدون در نظر گرفتن مسائل دیگر عکس بگیرید، بلکه باید نور شدید را ارزیابی کنید، تأثیر آن را بر روی سوژه خود ببینید و به شکلی مناسب از آن استفاده کنید. در وسط روز، خورشید در بالاترین حالت خود قرار دارد، در چنین حالتی با اینکه سایه ها خیلی تیره هستند اما می توانند بسیار کوتاه باشند. اگر می خواهید وسط روز عکس پرتره بگیرید باید انتظار این را داشته باشید که در زیر ابرو ( روی چشم ) و زیر بینی سوژه خود سایه تیره ای بیفتد. که اگر سوژه شما صورت خود را کمی به عقب خم کند و به خورشید نگاه کند این سایه ها از بین می روند. اما مشکل اساسی این کار این است که در این صورت اگر سوژه شما سعی کند چشمان خود را رو به آفتاب شدید خورشید باز نگه دارد، چشمان او مقاومت خواهند کرد و ظاهر زیبایی نخواهد داشت، اما در چنین شرایطی با چشمان بسته می توان بدون داشتن سایه عکس گرفت.

بازدید ادامه مطالب با کلیک روی این مطلب

 

عکاسی در نور آفتاب

همه ما دوست داریم هر از گاهی رو به آسمان کنیم و چشمان خود را ببندیم!

در چنین نوری می توانید به نزدیک ترین پارک بروید، تابش نور شدید پشت برگ ها و گل برگ ها بافت و رنگ آنها را خیلی زیبا نشان می دهد. درون شهر هم سایه ها و روشنایی های شدیدی وجود دارد که می تواند در عکس های سیاه و سفید جلوه بسیار زیبایی داشته باشد.

 

 

از تلطیف کننده ( Diffuser ) استفاده کنید

قرار دادن یک Diffuser بین منبع نور و سوژه می تواند نور شدید را کمی نرم تر کند و کنتراست ( تضاد نوری ) را کمتر کند تا جزئیات موجود در نور شدید و سایه های تیره بهتر دیده شوند.diffuser های زیادی برای خرید وجود دارند که می توانید آن ها را تهیه کنید، معمولاً Diffuser ها کوچک و قابل حمل هستند. بعضی مدل های آن آنقدر کوچک می شوند که می توان آنها را در کیف دوربین جای داد، و بعد با باز کردن آنقدر بزرگ می شوند که می توان از آنها برای گرفتن عکس پرتره استفاده کرد. مشکل استفاده از Diffuser این است که باید به یک شکل این Diffuser را در جای مناسب نگه دارید، و همه ما امکان استفاده از یک فرد برای کمک را نداریم. ساده ترین راه برای مقابله با این مشکل این است که دوربین را روی سه پایه بگذارید و خود Diffuser را نگه دارید. اما پایه ها و نگه دارنده هایی وجود دارند که می توان Diffuser را بر روی آنها نصب کرد، مانند Wimberley Plamp II که به شما اجازه می دهد Diffuser را به سه پایه وصل کنید.

 

 

از رفلکتور (Reflector) استفاده کنید

رفلکتور های موجود خیلی شبیه به Diffuser ها هستند، با این تفاوت که به جای اینکه نور را از خود عبور دهند، آن را بازتاب می دهند. رفلکتور را رو به منبع نوری می گیرند تا نور را به قسمت های سایه شده سوژه بازتاب دهند و از تیرگی سایه ها کم کنند. بعضی شرکت ها Diffuser هایی ساخته اند که با اضافه کردن لایه ای می توان آنها را به Reflector تبدیل کرد. اگر نمی خواهید هزینه کنید می توانید از یک کاغذ سفید به عنوان رفلکتور استفاده کنید، و یا برای تأثیر بیشتر می توانید از یک ورقه آلومینیوم استفاده کنید ( اگر این ورقه را به یک مقوا وصل کنید استفاده از آن ساده تر می شود ). اگر به همراه خود رفلکتور نداشتید بسیاری وسائل هستند که می توانید از آنها برای بازتاب نور استفاده کنید. ( در مکان هایی که حمل رفلکتور دشوار است، پوشیدن یک تی شرت سفید به عنوان یک رفلکتور به شما کمک خواهد کرد. ) ساختمان های با رنگ روشن، آب و حتی شن همه نور را بازتاب می دهند، شما فقط باید بدانید سوژه خود را چطور قرار دهید که بازتاب نور آنطور که می خواهید روی سوژه بیفتد.

 

 

نورپردازی از پشت

همانطور که قبلاً گفتیم بعضی گیاهان وقتی از پشت به آنها نور بتابد بافت زیبایشان نمایان می شود. اما نورپردازی از پشت فقط به این گیاهان خلاصه نمی شود، سوژه های زیاد دیگری وجود دارند که وقتی از پشت به آنها نور بتابانیم خیلی زیبا دیده می شوند، برای مثال پرتره هم با چنین نورپردازی ای خوب می شود. نکته کلیدی عکاسی در نورپردازی از پشت این است که باید نورسنجی را روی سوژه انجام دهید نه روی پس زمینه. ساده ترین راه برای مقابله با این مشکل این است که حالت نورسنجی دوربین را روی نورسنجی نقطه ای (Sot Metering) قرار دهید و مطمئن شوید که نقطه نورسنجی ( این روز ها معمولاً نقطه نورسنجی روی نقطه ای است که روی آن فوکوس می کنید، اما ممکن است نقطه مرکزی کادر باشد ) روی سوژه شما قرار دارد و نورسنجی روی سوژه انجام می شود. نتیجه نهایی باید سوژه ای روشن باشد به همراه پس زمینه ای بسیار روشن. اگر می خواهید عکس روشن تری داشته باشید می توانید کمی نوردهی دوربین را بالا ببرید تا سوژه شما بیشتر روشن شود و پس زمینه شما هم کاملاً سفید شود.

 

 

استفاده از فلاش به عنوان نور کمکی

استفاده از فلاش، مخصوصاً فلاش های اکسترنال، می تواند کمک بزرگی برای نور دهی به قسمت های سایه و پایین آوردن کنتراست باشد. با استفاده از فلاش می توانید کنترل بیشتری روی نور عکس هم داشته باشید. برای بهترین نتیجه بهتر است به نحوی یک Diffuser یا یک سافت باکس (Softbox) در مقابل فلاش قرار دهید و فلاش را طوری بگذارید که به قسمت های سایه شده سوژه نور دهد تا سایه ها روشن تر شوند. سیستم قدرت سنج فلاش Modern TTL ( Trough The Lens – تنظیم قدرت فلاش با توجه به نور داخل لنز ) کار شما را ساده کرده است، اما شما هم می توانید برای تنظیم میزان روشنایی عکس از تنظیم جبران نوردهی فلاش در داخل دوربین ( Flash Exposure Compensation ) استفاده کنید.

 

 

سایه پیدا کنید

آخرین پیشنهاد ما برای عکاسی در نور شدید، بیرون رفتن از آن و پیدا کردن سایه برای عکاسی است. این تکنیک توسط خیلی از عکاسان حرفه ای عروسی و عکاسان پرتره استفاده می شود. می توانید سوژه خود را در سایه درخت قرار دهید، با این کار به چشمان سوژه شما نور مستقیم نمی تابد، کنتراست بالا و در نتیجه سایه های خشن بر روی صورت او ایجاد نمی شوند، و می توانید با استفاده از فلاش نور تابیده شده به سوژه را افزایش دهید و سوژه را به اندازه محیط اطراف که احتمالاً در نور شدید هست، روشن کنید.

۱۲ نکته آموزشی جالب برای عکاسی زیر نور خورشید

 

 

اولین قانونی که من درباره عکاسی یاد گرفتم این بود که هنگام عکاسی خورشید را پشت سرم قرار دهم تا هم سوژه را روشن کند و هم باعث چیزی که بعدا فهمیدم به آن نور پس زمینه (backlighting) می گویند نشود. ولی این کار هم مشکلاتی ایجاد می کند – مهم تر از همه اینکه اگر سوژه شما انسان باشد، در نور شدید چشمانش نیمه بسته خواهد شد. برخی اوقات عکاسی با نور خورشید در پشت سرتان بهترین جواب قابل قبول را ارائه می کند. من عاشق عکاسی از مردم هنگام غروب با خورشید پشت سرم هستم، در این حالت چهره های آنها با درخششی طلایی روشن می شود. پس بیایید درباره مشکلات مختلف عکاسی در نور خورشید بحث کنیم.

ساعت طلایی

 

 

ساعت طلایی دو بار در روز اتفاق می افتد. این یک ساعت درست بعد از طلوع خورشید و قبل از غروب آن است. سایه ها بلند ترند، رنگ ها گرم ترند و نور ملایم تر است. هنگام عکاسی از مردم، به خصوص مراسم نامزدی (یا هر مراسمی بدون حضور کودکان که در این ساعات خسته و خواب آلود هستند) دوست دارم زمان دو ساعت قبل از غروب را به شما پیش نهاد کنم. ساعت اول برای افتادن در مسیر و آماده شدن صرف می شود و ساعت دیگر سعی می کنم با آخرین اشعه های گرم خورشید بهترین عکس ها را بگیرم.

سایه ایجاد کن

سایه ها فرم های مختلفی دارند – درختان، ساختمان ها، اتوموبیل ها. اگر به سایه احتیاج دارید ولی نیست، خب یکی ایجاد کنید! اینجاست که وجود یک دستیار به کارتان می آید. با یک چتر یا حتی یک تکه تخته سایه ایجد کنید. در خانواده وسایل بازتاب کننده، پنل های شفافی وجود دارد که می تواند نور خورشید را به درجه ای پایین تر و مناسب فیلتر کند

درست انتخاب کن

 

 

در عکس بالا، خورشید بسیار خیره کننده بود پس من تصمیم گرفتم هر دو چهره را حذف کنم. من گرمی و سختی سایه ها را دوست داشتم پس من دلیل دیگری برای تصمیمم بر ترکیب بندی مجدد عکس داشتم.

روش های ویرایش 

من فهمیده ام اغلب عکس هایی که به یک ویرایش دقیق نیاز دارند آنهایی هستند که در نور خورشید گرفته شده اند. عکس های قبل و بعد ویرایش زیر را ببینید. عکس قبل (کاملا دست نخورده)، تیره و تاریک است. اما عکس بعدی قلب من را کمی به تپش وا می دارد، انگار که او دارد در روح من نفوذ می کند.

 

  

 

یکی از روش هایی که فهمیده ام بیشترین تاثیر را دارد انتخاب حالت سیاه و سفید برای عکس است. حس می کنم این کار حالتی از رازآلودی به عکس می دهد. مردم انتظار دارند عکس های گرفته شده در نور خورشید پر از رنگ و روشن باشند اما تغییر کردن رنگ ها به خاطر نور خورشید سبب می شود بینندگان دیگر فکر نکنند که عکس های شما واقعی اند. این عکس ها در واقع سیاه و سفید نیستند. آنها نوعی رنگ قهوه ای دارند تا از مزیت گرمای نور خورشید بهره مند شوند. من از نرم افزار رایگان Coffee Bar Lightroom Presets از Coffee Shop استفاده می کنم.

از فلاش استفاده کن

 

 

 

وقتی فهمیدم استفاده از فلاش زیر نور خورشید کار می کند کاملا ذهن من را به هم ریخت. پس نه تنها احمقانه به نظر می رسد وقتی با یک دوربین بزرگ با بچه هایم به ساحل می روم، بلکه یک فلاش بزرگ سریع نیز به دنبالم می برم! من عاشق اینم که سوژه را جوری قرار دهم که خورشید پشتش باشد و از فلاش استفاده کنم. فلاش فقط اطراف او را پوشش می دهد. و من در این عکس که از پسرم گرفته ام عاشق این هستم که نور فلاش در عینکش دیده می شود. کار را با این هدف انجام ندادم ولی وقتی عکس ها را مرور می کردم یک سورپرایز کوچک شیرین برایم بود – فلاشتان را با خود به زیر نور خورشید ببرید و اجازه دهید تا جادو اتفاق بیفتد.

تنظیمات دوربین

ایزو – ISO

سطح ایزو در محیط های کم نور باید بالا برود، اما خوشبختانه در موضوعی که ما امروز از آن حرف می زنیم نویز، آنگونه که در عکاسی با نور کم مساله ساز است، ایجاد مشکل نمی کند. آنرا تا جای ممکن کم کنید (دوربین من تا ایزوی ۱۰۰ پایین می آید). هیچ گاه فراموش نکنید تنظیمات دوربینتان را قبل از عکاسی برسی کنید. تصور کنید کیفیت عکس را برای گرفتن عکس برای eBay کم کرده باشید و برای عکاسی ازدواج روز بعد فراموش کنید تا به حالت RAW برگردانید. چک کنید، چک کنید و دوباره چک کنید که تنظیمات همان گونه که باید برای عکستان باشند هستند یا نه.

سرعت شاتر

سرعت شاتر شبیه چشمک زدنتان است. در حالی که دیافراگم تعیین می کند که چه مقدار نور وارد دوربین شود، سرعت شاتر تعیین می کند برای چه مدت چشم باید باز باشد. مقدار بیشتر نور یعنی شاتر شما لازم نیست مدت زیادی باز بماند تا نور کافی وارد شود. عکاسی با سرعت شاتر بالا برای ورزش ها لازم است و برای عکاسی از بچه های بازی گوش عالی است.

تعادل رنگ سفید – White balance

 

 

وقتی با تنظیمات دستی عکاسی می کنید شما انتخابی به نام تعادل رنگ سفید (WB) دارید که دمای رنگ را کنترل می کند. تنظیماتی را امتحان کنید که معمولا برای یک موقعیت انتخاب نمی کنید. مثلا من در زیر نور خورشید، مخصوصا در یک روز پاییزی، عاشق استفاده از حالت سایه یا ابری هستم چون رنگ ها را گرم تر می کند. همچنین می توانید از گزینه های دیگری که نرم افزار Lightroom در اختیارتان قرار می دهد، بعد از عکاسی استفاده کنید – به ویژه اگر RAW عکاسی می کنید.

دیافراگم

مثل چیزی که بالا توضیح دادم، دیافراگم مثل مردمک چشم است. وقتی با تنظیمات دستی عکاسی می کنید، باید به مردمک بگویید چه قدر باز باشد. عدد پایین تر ضریب f یعنی باز تر بودن دیافراگم و بیشتر شدن نور ورودی به دوربین. مراقب باشید، چرا که ضریب های f کوچکتر (دیافراگم های گشوده تر)، عمق میدان (DOF) کمتری ایجاد می کنند و می توانند سبب مات شدن اکثر تصویر به جز منطقه کوچکی از جلوی تصویر بشوند. اما از آنجایی که ما در مورد اوضاع آفتابی صحبت می کنیم، دیافراگم باز لازم نیست چون در یک شرایط کم نور نیستیم.

قانون ۱۶ آفتابی

۱۶ آفتابی  یک قانون است که می گوید در موقعیت های روشن آفتابی، دیافراگم را روی ۱۶ تنظیم کنید (در حالت تقدم دیافراگم یا AV). اگر در حالت کاملا دستی هستید به یاد داشته باشید ایزو باید روی ۱۰۰ تنظیم شود. و برای سرعت شاتر، ۱/۱۰۰ یا ۱/۱۲۵ را امتحان کنید. برای سرعت شاتر های بیشتر شاید انتخاب ایزوی ۲۰۰ مفید تر باشد. یک بیان از قانون ۱۶ آفتابی می گوید که سرعت شاتر را نزدیک به عکس مقدار ایزو تنظیم کنید. جدول زیر از صفحه Wikipedia Sunny 16 entry می تواند مفید باشد.

 

 

بازتاب کننده ها

بازتاب کننده ها یا رفلکتور ها (Reflectors) ابزار همیشه مورد علاقه من در عکاسی فضای باز بوده اند. چه خریده شده باشند چه خانگی ساخته شده باشد، می توانند تفاوت زیادی در کیفیت عکس ایجاد کنند. بازتاب کننده ها دقیقا کار ذکر شده در اسم شان را انجام می دهند: بازتاب نور. آنها برای فرستادن نور به نقاط تاریک سوژه استفاده می شوند تا با نور پوشیده شوند و سایه های ناخواسته حذف شود. همانطور که قبلا بیان کردم، ما با قرار دادن سوژه پشت به خورشید و قرار گرفتن خودمان رو به خورشید می توانیم نتیجه های خیره کننده ای به دست آوریم. من گزینه استفاده از فلاش برای روشن کردن سوژه از جلو را ذکر کردم اما شما انتخاب استفاده از بازتاب کننده ها را نیز دارید. نتیجه سوژه ای خواهد بود که به زیبایی از هر دو طرف جلو و عقب توسط خورشید روشن شده است.تنوع زیادی از بازتاب کننده ها برای خرید وجود دارد، در شکل ها، رنگ ها و اندازه های مختلف و همین طور در انواع دسته دار یا حتی ایستاده که شما احتیاج به یک کمکی برای گرفتنش نداشته باشید. در اینجا تعدادی از رنگ های اصلی و اثر آنها بر روی رنگ و کیفیت نور سوژه به صورت مختصر آورده شده است.

طلایی – تن های گرم ایجاد می کند و پوست سوژه را کمی برنزه تر نشان می دهد.

سفید – تاثیر رنگ خنثی. نور موجود را جمع می کند و به طور ملایم سایه ها را می پوشاند تا سوژه روشن شود. برای عروس ها عالی است چرا که رنگ سفید لباسشان را تغییر نمی دهد.

آبی – تن های سرد.

نقره ای – تاثیر رنگ خنثی دارد ولی روشن تر از نوع سفید است.

شفاف – در این خانواده ابزار، قاب های شفافی وجود دارد که می تواند نور خشن را به زیبایی مانند یک تکه ابر در آسمان فیلتر کند.

مزیت دیگر استفاده از بازتاب کننده ها، catchlight یا درخششی است که ایجاد می کنند. این حالت وقتی است که منبع نور در چشمان سوژه قابل مشاهده باشد. Catchlight می تواند زندگی به چشم ها بدهد. بر خلاف استفاده از فلاش برای پوشش دادن سایه ها، استفاده از یک بازتاب کننده به شما قابلیت کنترل catchlight را می دهد.

هود لنز

 

 

هود لنز (Lens hood ) یک قطعه است که به سر لنز اضافه می شود تا اشعه های خورشید را که سبب درخشش های ناخواسته می شوند، سد کند. اگر شما هم مثل من هستید، این قطعه را وقت هایی که فراموش می کنید درب لنز را ببندید برای محافظت از شیشه لنز کاربردی خواهید یافت.

اگر نمی توانید مقابله کنید، استفاده کنید

خب همیشه انتخابی هست که آزاد بگذارید تا خورشید کارش را بکند. آزاد باشید – هود لنز را بردارید و بگذارید آفتاب درخشش ایجاد کند. ممکن است کاملا سورپرایز شوید.

ایمنی

وقتی صحبت از خورشید است، درجه ای از امنیت همیشه باید در نظر گرفته شود. همیشه از محافظ نور مناسب استفاده کنید (اگر چه دشوار است ولی هنگام مشاهده از درون نمایاب عینک آفتابی بزنید) و هرگز به خورشید نگاه نکنید، حتی از درون لنز. ممکن است دوربین برای مشاهده به خورشید ایمن به نظر برسد ولی استفاده از آن همانقدر خطرناک است.

نتیجه

نتیجه، خورشید در عکاسی می تواند عالی ترین دوست یا موی دماغ شما شود. هر کسی می تواند از خورشید مخفی شود اما این جرات میخواهد که محکم جلویش بایستید و بگویید، «تو من رو نمی ترسونی!» گاهی طبیعت مناظر بی نظیری به ما اهدا می کند, ولی نور آن طور که باید با قابلیتهای دوربین و فیلم سازگاری کامل ندارد. این مقاله به ارائه راه حلهائی برای بهبود این شرایط می پردازد. بگذارید با خودمان رو راست باشیم، دنیا که برای عکاسان و خواسته های آنها خلق نشده است. حتماً برای همه پیش آمده است که در مکانی باشند با منظره ای زیبا و ترکیب بندی فوق العاده در پیش روی آنها, ولی نور کنتراست شدیدی برای عکس گرفتن از آن ایجاد کرده است. فن آوری عکاسی, چه با فیلم و چه دیجیتال, دارای یک سری محدودیتهائی است. یکی از بزرگترین این محدودیت ها رویاروئی با قابلیت های محدود عکاسی از محدوده نور ها و اجسام, در مقایسه با آنچه که ما می بینیم, است.  به همین خاطر ما در این مقاله, از میان تمام راه حلهای ممکن, سه راه حل برای برطرف کردن این مشکل ارائه می دهیم:

فیلتر, فلاش و پردازش دیجیتالی.

 

 

فیلترها حتی در عصر دیجیتال هم کاربرد دارند.

با پیدایش عصر دیجیتال, بر تعداد عکاسانی که باور دارند که کامپیوتر می تواند همه کاری برای آنها انجام دهد و حتی نیاز به فیلترها را منتفی نماید, افزوده می شود. درست است که عکاسان قدیمی که امکان استفاده از کامپیوتر را نداشتند, استفاده های زیادی از فیلترها می بردند, ولی عکاسان دیجیتال نیز باید چند تائی فیلتر همراه خود داشته باشند. با وجود اینکه کامپیوتر کارهای بسیاری مثل کنترل طیف‌ها را می تواند برای شما انجام دهد, ولی نباید فراموش کنید که دارای محدودیتهائی نیز می‌باشد. اگر شما در زمان عکاسی بتوانید طیف‌های نوری تصویر خود را کنترل نمائید, بعداً کار کمتری با کامپیوتر باید انجام دهید. 

 

 

تفاوت نوری میان آسمان و پیش زمینه در زمان گرگ و میش هوا بسیار زیاد است. گرفتن عکسی که در آن هم آسمان و هم پیش زمینه دارای نور مناسبی باشند, بدون استفاده از فیلتر کاهنده تقریباً غبر ممکن است. در تصویر سمت راست, صخره جلوی تصویر به درست نور سنجی شده است, ولی آسمان کاملاً رنگ باخته است. در تصویر سمت چپ, با استفاده از یک فیلتر کاهنده دوتکه(تراکم خنثی دوتکه), علاوه بر کاهش نور آسمان, صخره ها به همان وضوح دیده می شوند. یکی از فبلترهائی که هر عکاسی باید داشته باشدم فیلتر کاهنده دوتکه (Graduated Neutral-Density) است. این فیلتر یک مزیت بسیار بزرگ برای عکاسانی است که می خواهند تصویری زیبا از یک منظره فوق العاده داشته باشند. بسیاری از شما این فیلتر را می شناسید و شاید هم از آن استفاده می کنید, ولی برای تازه کارها توضیح مختصری درباره آن می دهم. این فیلتر نیمی شفاف و نیمی دودی است. این دو قسمت با تغییر تدریجی شفافیت, در وسط به یکدیگر متصل شده اند. فیلتر امکان چرخش را به شما می دهد تا بتوانید قسمت تیره را بر روی قسمت پر نور منظره خود قرار دهید. در این شرایط قسمت شفاف, محدوده تاریکتر منظره‌ شما را پوشش می دهد. نتیجه این می شود که قسمت تاریکتر منظره بدون هیچ تغییری مستقماً فیلم یا سنسور دوربین شما را متاثر کرده, در حالیکه قسمت پر نور کمی تاریکتر می شود. نحوه اتصال دو نیمه این تغییر روشنائی را پنهان می کند. این قابلیت به شما کمک می کند که منظره ای با محدوده بزرگتری از طیف های نوری که در شرایط عادی غیر ممکن بنظر می رسید, را ثبت کنید. بیشترین کاربرد این فیلتر در عکاسی از مناظر است. آسمان چندین مرتبه از زمین روشنتر است, وهمین باعث می شود که عکسها در مقایسه با آنچه ما با چشم می بینیم, غیر طبیعی بنظر بیایند. با یک فیلتر کاهنده شما می توانید قسمت تیره را بر روی آسمان منظره قرار دهید, در اینصورت آسمان کمی تیره تر شده و توازن نوری میان آسمان و زمین ایجاد می شود. اگر فیلتر شما از نوع پیچی است, نمی توانید آنرا بچرخانید و ممکن است در تنظیم آن و منظره خود دچار مشکل شوید. ولی اگر از فیلتر های چهارگوش استفاده می کنید, براحتی می توانید آنرا جهت تنظیم با منظره در گیره اش بچرخانید و یا جابجا کنید.

 

فیلترهای کاهنده تنها برای گرفتن روشنائی آسمان بکار نمی روند. تصویر سمت راست, در حالی صخره در سایه قرار دارد که علفزار بالای تصویر توسط آفتاب عصرگاهی روشن شده است. اگر بر اساس صخره نوردهی کنیم, علفزار بالای تصویر بمراتب روشنتر خواهد شد. فبلتر کاهنده این مشکل را برطرف می کند. باید توجه داشته باشید که خط سایه بالای تصویر, بصورت نا منظم است. برای رسیدن به بهترین نتیجه باید خط میانی فیلتر را با خط سایه تنظیم کنید.

گالن راول استاد استفاده از فیلتر کاهنده در عکاسی از مناظر طبیعی است. به هر یک از عکسهای او که نگاه می کنید, رنگهای غنی را چه در آسمان و چه در زمین می بینید, چیزی که در حالت عادی و بدون استفاده از فیلتر امکانپذیر نمی باشد. او گاهی نیز از چند فیلتر برای تشدید تاثیر آنها استفاده می کند. او آنها را به آرامی حرکت داده و می چرخاند تا به تاثیر مورد نظر خود دست یابد و وضعیت فیلترها بر منظره منطبق شوند. فیلتر های کاهنده با درجات مختلف شدت عرضه می شوند. پر مصرفترین آنها فیلترهائی با یک یا دو پله (stop) کاهش نور هستند. اگر می خواهید تنها یک فیلتر بخرید و یا نمی خواهید بیش از یک فیلتر بهمراه ببرید, من توصیه می کنم که فیلتر با دو پله کاهش را تهیه کنید. این فیلتر بیشترین کاربرد را در عکاسی بخصوص در عکاسی از مناظر طبیعی را دارد. فیلترهای کاهنده بصورت رنگی و معمولاً با یک تا دو پله کاهش نور نیز عرضه می شوند. این نوع از فیلترها در عین حالیکه باعث تخفیف نور می شوند, مایه رنگ ها را نیز افزایش می دهند. مثلاً شما زمانی از یک فیلتر کاهنده آبی استفاده می کنید که آسمان منظره شما خاکستری و رنگ باخته است. با این کار هم از شدت نور آسمان می کاهید و هم رنگ مایه آبی به آسمان می دهید. یک فیلتر نارنجی هم می تواند در زمان طلوع و غروب آفتاب بکار آید. از فیلترهای کاهنده می توان برای هر موقعیتی که کنتراست نوری زیادی وجود دارد, استفاده کرد. برای مثال می توان به این نمونه ها اشاره کرد: قرار دادن وسط فیلتر روی خط بالائی جنگل درختان کاج مشرف به کوههای پوشیده از برف؛ استفاده از قسمت تیره برای گرفتن انعکاس آفتاب از سطح آب.

چگونه نور سنجی کنیم؟ شما هم می توانید از سیستم نورسنجی متوسط گیر مرکزی و یاماتریسی برای رسیدن به یک تصویر مناسب استفاده کنید. با این حال گرفتن چند عکس با تنظیمات متفاوت شدیداً توصیه می شود. اگر هم که از کاربران دوربین دیجیتال هستید می توانید نتیجه‌ کار را در نمایشگر دوربین دیده تا صحت کار اطمینان حاصل نمائید. جدای از تمام این حرفها بهترین کار بیرون زدن از خانه و تجربه کردن است. فیلتر کاهنده یکی از فیلترهائی است که من همیشه بهمراه خود دارم, حتی با وجود اینکه مدتهاست از دوربین دیجیتال استفاده می کنم. استفاده از آن ساده است و ارزش بکار بردن در وضعیت های نوری شدید, را دارد.

پردازش دیجیتالی تصویر

 

 

این یک تکنیک برای رسیدن به تصویری مناسب از آسمان و پیش زمینه با نور مناسب و با استفاده از کامپیوتر است. با گرفتن دو عکس (یکی برای قسمتهای روشن و دیگری برای سایه ها)از منظره با استفاده از سه پایه و تلفیق بهترین های دو عکس با نرم افزار, می توانید به یک تصویر کامل دست یابید.

 

 

برخی از مناظر مانند غروب خورشید, دارای دامنه کنتراست نوری وسیعتری از آنچه که فیلم یا سنسور دوربین های دیجیتال می توانند ثبت کنند, هستند. اگر که بر اساس نورسنجی قسمت های روشن عکس بگیریم, جزئیات سایه ها را نخواهیم داشت. بر عکس اگر بر اساس سایه ها نورسنجی کرده و عکس گرفته شود, قسمتهای روشن, روشنتر از آنچه هستند خواهند شد. برای رفع این مشکل می توان با یک نرم افزار ویرایش تصاویر, دو عکسی که از همان منظره, یکی با نورسنجی برای قسمتهای روشن و دیگری برای سایه ها گرفته شده است, تلفیق کرد. فرقی نمی کند که شما از دوربین دیجیتال استفاده می کنید و یا فیلم, می توانید براحتی دو عکس را در صورتیکه در فاصله‌میان دو عکس دوربین تکان نخورده باشد, براحتی بر هم منطبق کنید. این هم راه انجام آن:در زمان عکاسی:۱. از یک سه پایه‌کاملاً ثابت استفاده کنید تا دوربین تکان نخورد. شما باید بدانید که دو عکس باید کاملاً بر روی هم منطبق شوند, بنابراین اگر شک کردید که دوربین در زمان میان دو عکس تکان خورده است, کار را دوباره و از اول شروع کنید. بدانید که دوباره عکاسی کردن بمراتب از روی هم انداختن دو عکس نامناسب در کامپیوتر راحتتر است.۲. عکس اول را با تنظیماتی بر اساس قسمتهای روشن گرفته تا از آن بعداً بعنوان زمینه تصویر نهائی استفاده کرد. اگر بخش مهمی از تصویر شما مانند ابر, آبشار یا برف کاملاً سفید است, طوری نورسنجی کنید که قسمتهای روشن بی رمق نشوند. ارزش اینکار اینست که ما می توانیم طوری عکس بگیریم که قسمتهای روشن بخوبی در عکس افتاده در حالیکه اصلاً نگران قسمتهای تاریکتر و سایه ها و از دست رفتن جزئیات آنها نباشیم. ۳. عکس بعدی مختص سایه ها است. هدف ما در این قسمت افزایش زمان نوردهی برای رسیدن به جزئیات بیشتر در سایه ها است. اینکه میزان صحیح برای افزایش میزان نور دهی چقدر است, به همان اندازه که به مسایل تکنیکی بر می گردد, جنبه های زیبائی شناختی هم دارد. زمانی که یک پله افزایش نور دهی می توان کفایت کند, شاید بسته به منظره ۲ تا ۳ پله هم قابل قبول باشد. سعی کنید با تنظیمات محدوده بندی شده (Bracketing) عکس بگیرید. در اینصورت دارای تعدادی انتخاب برای مرحله‌ بعد خواهید بود. اگر از دوربین دیجیتال استفاده می کنید از مزیت بزرگ آن یعنی نمایشگر,‌برای کنترل نتیجه‌ کار استفاده کنید.در زمان انطباق عکس ها:برای رسیدن به تصویر نهائی باید از یک نرم افزار ویرایش تصاویر با قابلیت بکارگیری لایه ها مانند Adobe Photoshop یا Adobe Photoshop Elements استفاده کرد.۴. بهترین عکس از قسمتهای روشن و همینطور سایه ها را که دارای جزئیات کافی است, انتخاب کنید. اگر از نگاتیو استفاده می کنید, تصاویر را اسکن کنید.۵. عکس سایه ها را در نرم افزار باز کرده و با استفاده از گزینه save as آنرا به نام دیگری ذخیره کنید. ۶. عکس روشن را بازکرده و آنرا در حالیکه دکمه shift را گرفته با ابزار move و با دکمه چپ موس گرفته و بر روی تصویر سایه ها بیندازید. یک کپی از تصویر روشن بر روی تصویر سایه ها بصورت یک لایه اضافه خواهد شد و دکمه shift باعث می شود که تصویر جدید کاملاً بر روی تصویر قدیمی منطبق گردد. ۷. حالا به قسمت جالب داستان می رسیم. ما می خواهیم که سایه هائی با جزئیات خوب در قسمتهائی از تصویر روشن که می خواهیم بدست آوریم. به منو لایه ها بروید و دستور Add Layer Mask را اجرا کنید. گزینه Reveal All را انتخاب کنید.از یک soft-edged brush در لایه Mask با رنگ مشکی استفاده کرده و سایه های تصویر را رنگ کنید. همانطوری که رنگ می کنید می بینید که قسمتهای سایه که داری جزئیات بوده و روشنتر هستند, پیدا خواهند شد. تصویر روشن پاک نمی شود, با رنگ سفید می توانید لایه را بازسازی کنید و با رنگ سیاه محو کنید. (اگر دو عکس کاملاً بر هم منطبق نیستند به بند هشتم مراجعه کنید).حالا تصویر در اختیار شماست. شما می توانید به میزان کم یا زیاد تصویر را رنگ کنید, این کاملاً بسته به سلیقه و منظره شما دارد. اگر نرم افزار شما Mask را ساپورت نمی کند, می توانید از دستور Eraser برای پاک کردن قسمتهای لایه روشن استفاده کنید.نکته بسیار مهم در این روش اینست که هیچ ردی از کار بجای نماند, بویژه در محل های تلاقی قسمتهای تاریک و روشن. بر روی لبه چندین بار با soft-edged brush چندین بار با رنگهای سفید و مشکی رفته تا نتیجه مطلوب بدست آید.۸. آخرین نکته: ممکن است با تمام تلاش ما دو تصویر کاملاً بر روی هم منطبق نگردند. این اشکال بویژه در مورد تصاویر با نگاتیو و زمان اسکن آنها بوجود می آید. اگر چنین شد از دستور Move برای جابجائی لایه فوقانی برای انطباق کامل بر روی لایه زیرین استفاده کنید. کاهش موقت Opacity لایه و استفاده از Zoom in می تواند کمک بزرگی باشد.بعضی اوقات تصاویر اصلاً بطور کامل بر روی هم منطبق نمی شوند. در اینصورت تا جائی که برایتان امکان دارد تصاویر را بر روی هم منطبق کرده و از دستور clone برای پر کردن فاصله ها استفاده کنید.

 

برای دانلود فایل این مطلب به صورت PDF روی لینک زیر کلیک کنید

 

 

عکاسی در نور آفتاب