پنینگ در عکاسی چسیت؟
عکس های دارای پنینگ – panning
پنینگ (panning) در عکاسی به تصویر کشیدن اشیا در حرکت گفته می شود. این تکنیک در عکس های ورزشی بیشتر دیده می شود. سوژه شما در لحظه نوردهی در حال حرکت است. سوژه در عکس ثابت و واضح ثبت شده، در حالی که پس زمینه مات است و حسی از حرکت را نشان می دهد
عکاسی پنینگ توصیه ها و نمونه ها
عکاسی پنینگ نیاز به تمرین بسیار دارد ولی تئوری آن اصلا سخت نیست.نمونه های حرفه ای عکاسی پنینگ که سوژه واضح و پس زمینه محو و متحرک (motion blur) است همه جا یافت میشود. از دوچرخه سوارها گرفته تا پرنده های درحال پرواز و از ماشینهای مسابقه تا دونده ها، هرچیزی که حرکت میکند را میتوان با دوربین دنبال کرد.
بازدید ادامه مطالب با کلیک روی این مطلب
پنینگ در عکاسی
آنچه که شاید مبتدیها متوجه نشوند ان است که باوجود اینکه دستیابی به چنین عکسهایی به تمرین نیاز دارد، اما تئوری اش اصلا سخت نیست. اگر بدانید کهسرعت شاتر را چگونه تنظیم کنید مطمئنم که بعد از خواندن این مقاله قادر خواهید بود که دوربیتان را به پیاده رو ببرید مدتی آنجا بمانید و صبر کنید و صدها عکس به درد نخور بگیرید و با چندتایی عکاسی پنینگ قابل افتخار بازگردید.
مثال ماشین:
میخواهم تصور کنید که در یک ماشین در حال حرکت هستید و از همسفرتان عکس میگیرید. چطور از کار درمیاید؟ حتی با سرعت شاتر کم، احتمالا خوب میشود.داخل ماشین هردوی شما در جهتی یکسان و با سرعتی یکسان در حال حرکت هستید، دوربین و سوژه هیچکدام حرکت نمی کنند. حالا خودتان را در کنار یک جاده تصور کنید که یک ماشین از جلوی شما میگذرد، اگر ماشین را با دوربینتان دنبال کنید ( با همان سرعت و در جهت حرکت ماشین) و یک عکس بگیرید، حتی با سرعت شاتر کندتر از قبل هم ماشین شارپ خواهد بود. به این پنینگ میگویند. باوجود اینکه در تئوری زیادی سخت نیست اما لازم است قبل از اینکه بیرون بروید و امتحان کنید چند چیز را بدانید. همه چیز درباره سرعت سرعت مهمترین جنبه یک عکس پن است. قبلا دیدم که نیاز است سرعت پن دوربین بر سرعت سوژه منطبق باشد، اما سرعت دیگری هم هست که باید درباره آن صحبت کنیم: سرعت شاتر. پیدا کردن سرعت شاتر مورد نیاز بستگی به سرعت سوژه دارد، و این دو باید باهم بالانس شوند. اگر سرعت شاتر زیاد باشد پس زمینه محو نخواهد شد، اگر سرعت شاتر کم باشدفوکوس روی سوژه دشوار میشود. با تجربه درخواهید یافت که چه سرعتی برای چه سوژه ای مناسب است. اما به عنوان راهنمایی برای تازه کارها، یک دوچرخه با سرعتی معمولی به سرعت شاتری تقریبا بین ۱/۶۰ و ۱/۲۵۰ نیاز دارد. سرعت شاتر کاملا وابسته به سرعت سوژه است. سوژه های سریعتر به سرعت شاتر بالاتر نیاز دارند. با تجربه یاد میگیرید که این سرعت را سریعا با ارزیابی موقعیت تخمین بزنید. تا آن موقع، عکسهای آزمایشی بهترین راهنمای شما خواهند بود. صبر نکنید تا سوژه مقابل شما قرار بگیرد سپس ببینید سرعت شاتر مناسب هست یا نه، سرعت شاتر را با دیگر سوژه هایی که سرعت مشابهی با سوژه شما دارند تست کنید. از آنجا که احتمالا باید ایده ای درباره سرعت سوژه محرکتان داشته باشید، با تجربه حتی می توانید با عکاسی بدون سوژه بر اساس میزان محو بودن پس زمینه در مورد سرعت تصمیم بگیرید.
سایر تنظیمات:
حالا دیگر مساله سرعت شاتر را درک کرده اید، اما دیافراگم چطور؟ چه میزان دیافراگمی را باید در نظر بگیرید؟ در حالت ایده آل، به عمق میدانی نیاز داریم که در فوکوس روی سوژه کمکمان کند. جایی بین f5.6 و f11 خوب است و باید مقداری متناسب با سرعت شاتر مورد نیازمان باشد ، البته اگر ایزو به درستی تنظیم شده باشد. برای انتخاب حالت فوکوس میتوانید بسته به ارجحیت خودتان بین فکوس تک شات عادی ( one-shot برای کنون و AF-S برای نیکون) انتخاب کنید. در مورد هرکدام از اینها راهنمای دوربین را بخوانید و سپس هردو را تجربه کنید تا ببینید کدام را ترجیح میدهید. اگر دیدید که با فوکوس خودکار در ثبت سوژه متحرک مشکل دارید تغییر حالت به فوکوس دستی میتواند کارتان را راحتتر کند. با دیافراگم بین f5.6 و f11 میتوانیم به راحتی با زمینی که سوژه از آنجا عبور خواهد کرد از قبل فوکوس را تنظیم کنیم و مطمئن باشیم که عمق میدان برای ثبت سوژه کافی خواهد بود. تکنیک و ترکیب بندی اگر از گزینه فوکوس خودکار استفاده میکنید فوکوس برروی یک جزء مهم سوژه به شما کمک میکند تا به عکسهای خوبی برسید. فوکوس روی صورت دوچرخه سوار به جای فوکوس روی بدن او ارجحیت دارد. فوکوس خودکار را روی نقطه و مکانی در عکستان تنظیم کنید که میخواهید موقع عکس گرفتن سوژه آنجا باشد.
اگر بخواهیم کلی بگوییم، بهترین عکاسی پنینگ معمولا فضای جلوی سوژه را نشان میدهند تا فضای پشت سرش را. دیدن مسیر پیش رو به جای مسیر طی شده معمولا ترکیب بندی چشم نوازتر و لذت بخش تری است. مثل اینکه دیدن صورت کسی که به شما نزدیک میشود لذت بخشتر از دیدن پشت سر کسی است که از شما دورمیشود. این بدین معنی است که سوژه ای که از چپ به راست میرود باید در سمت چپ تصویر باشد و وقتی از راست به چپ میرود باید سمت راست قاب باشد. دستیابی به این ترکیب بندی اندکی دشوار است و شما باید سریعتر واکنش نشان دهید اما به زحمتش میارزد. همچنین کراپ کردن میتواند در مورد عکسهایی که سوژه درست در وسط قاب است کمک کننده باشد. وقتی تعمدا از سرعت های شاتر پایین استفاده میکنید، باید خودتان را ثابت نگه دارید و به نرمی سوژه را دنبال کنید. روبروی مکانی که سوژه از مقابل شما میگذرد بایستید، آرنجهایتان را درون دنده هایتان جمع کنید، پاهایتان را ثابت نگه دارید و از گردش باسنتان برای تعقیب سوژه استفاده کنید و حتی بعد از عکس گرفتن هم سوژه را دنبال کنید. دقیقا همانطور که یک ضربه گلف با زدن ضربه تمام نمیشود، تعقیب سوژه بعد از گرفتن عکس هم به شما کمک میکند تا عکاسی پنینگ نرمی داشته باشید. خودتان امتحان کنید من واقعا اعتقاد دارم که میتوانید. سرعت شاتر دوربینتان را متناسب با سرعت سوژه تنظیم کنید، کمی با فوکوس تکی یا پیوسته یا دستی تجربه کسب کنید و این تکنیک را تمرین کنید. اگر برای اولین بار است که این کار را میکنید فعلا زیاد نگران ترکیب بندی نباشید. اول در فریز کردن سوژه ماهر شوید و سپس سراغ ترکیب بندی بروید. تکنیک پنینگ (panning) در عکاسی یکی از جذاب ترین تکنیک ها است . در این نوع عکاسی که از سوژه های متحرک عکس گرفته می شود ، سوژه واضح است و به قولی فیکس شده و پس زمینه حالت محو شدگی و کشیدگی پیدا کرده . این نوع تصاویر حس حرکت را در بیننده به وجود می آورد. در این نوع عکاسی بر روی سوژه در حالی که به ما نزدیک می شود تمرکز می کنیم و دوربین را با حرکت وی و همگام با او به حرکت در می آوریم و شاتر را می فشاریم که این عمل باعث فیکس شدن سوژه که می تواند یک ماشین باشد می شود. افق‌گردی یا پنینگ دوربین، نام تکنیکی در عکاسی می‌باشد که برای نشان دادن تحرک سوژه‌ها به کار میرود. افق‌گردی در حقیقت به حرکات افقی یا چرخشیِ یک تصویر ثابت و یا ویدئو اشاره دارد. در این تکنیک یا سوژه اصلی متحرک است که آن را از محیط ثابت اطرافش مجزا می کند یا سوژه ثابت است و دوربین حرکت میکند که عکاسی هر دو حالت منجر به القای حس تحرک در عکس میشوند. کاهش سرعت شاتر باعث بیشتر نمایان شدن تحرک در عکس می‌گردد. عکسبرداری به این شیوه کار مشکلی است. زیرا باید سرعت شاتر مناسبی انتخاب شود و سرعت شاتر مناسب، بستگی به سرعت سوژه دارد. از طرف دیگر، باید چرخش یا حرکت دوربین هم کاملا مناسب باشد و در غیر اینصورت سوژه هم محو میشود؛ یک ابزار مناسب برای این تکنیک، تک‌پایه است. رای گرفتن این نوع عکسها شما نیاز به مهارت خاصی ندارید و می توانید به آسانی از سوژه عکس بگیرید. در واقع خوب بودن این تصویر به حرکت دست شما و سرعت شاتر بستگی دارد. با ما در این آموزش همراه شوید تا راه بهتر گرفتن یک عکس با شیوه پنینگ (panning) را فرا بگیرید.
۱ آهسته و مداوم
سرعت شاتر شما باید آهسته و کم باشد و سرعت دستتان باید بصورت مداوم، نرم و یکنواخت باشد. سعی کنید سرعت حرکت دستتان را با سرعت سوژه طبیق دهید. معمولا سرعت شاتر را روی ۱/۲۰۰م ثانیه یا کمتر (آهسته تر) تنظیم می کنند. این بستگی به سرعت حرکت مثلا ماشین (سوژه) دارد. اگر زیاد بود شما می توانید سرعت بیشتر از ۱/۲۰۰م ثانیه و اگر کمتر بود می توانید سرعت را حتی تا ۱/۴۰م ثانیه هم کم کنید.
۲ سرعت بیشتر شاتر مساوی است با واضح تر شدن سوژه
اگر می خواهید عکستان وضوح بیشتری داشته باشد می توانید سرعت شاتر را بیشتر کنید تا زمانی که حس حرکت در تصویر (کشیدگی تصویر) از بین نرود.هرچه بیشتر تمرین کنید و سوژه سرعت کمتری داشته باشد شما با استفاده از سرعت شاتر می توانید تصاویر بهتری خلق کنید که حس حرکت بیشتری را منتقل می کند.
۳ نگه داشتن موضوع در کادر
همیشه سعی کنید طوری دست خود را حرکت دهید که سوژه در یک قسمت کادر قرار گیرد . این کار وضوح بیشتر موضوع را به دنبال دارد. این را بدانید که سرعت کمتر سوژه کار را راحت تر می کند و هرچه سرعت آن بیشتر باشد کار سخت تری را در پیش رو دارید. سعی کنید برای شروع سوژه ای با سرعت کمتر انتخاب کنید و پس از تمرین زیاد به سراغ سوژه های سریع تر بروید. می توانید در یک روز آفتابی دوربین خود را بردارید و به کنار خیابان بروید و به تمرین بپردازید.
عکس های دارای تکنیک پنینگ در عکاسی :
تنوع در زوایا
برای گرفتن عکس های پویا و زیبا از ورزش های مهیج شما باید در زاویه ها بسیار خلاق بوده و آنها را تقویت کنید، تا عکس های شما بتوانند هیجان را منتقل کنند و در این باب زیاد خود را سر در گم نکنید. اگر شما می توانید خود را به سوژه نزدیک کنید از لنز عریض (wild-angle) با فاصله کانونی ۲۵mm یا ۳۵mm استفاده کنید. این لنز ها به شما ترکیب عالی و گسترده ای می دهند، ولی باید به خوبی به سوژه نزدیک باشید چون این لنز ها دارای فاصله کانونی کمی می باشند. این خیلی مهم است که بتوانید حدس بزنید، دقیقا صحنه در چه زمان و مکانی اتفاق می افتد. برای نزدیک شدن از دراز کشیدن روی زمین کثیف نترسید، به این گونه ورزش ها هیجانی می گویند، پس همه چیز باید به شکل هیجانی و اتفاقی باشد.
بهترین مکان را انتخاب کنید
بسیاری از مردم بر این عقیده اند که عکس خوب زمانی صورت می گیرد، که شما در بهترین مکان و زمان قرار گرفته باشید، که این موضوع برای ورزش های هیجانی کاملا درست است. دقت کنید که شرکت کنندگان در مسابقه چگونه مراحل مسابقه را طی می کنند و بعد شما مکان مناسب را پیدا کنید. دوربین خود را روی حالت اولویت با شاتر (shutter priority) قرار دهید، پس شما می توانید برای فریز کردن صحنه کنترل خوبی داشته باشید، سپس نورسنجی اولیه ای انجام داده (بعد آن را قفل کنید) و برای گرفتن تمام رویداد از لنز ۲۵mm-50mm میدان دید بسیار خوبی خواهید داشت، ولی نه خیلی وسیع (وسعت زیاد مقدار زیادی حواس پرتی در پس زمینه خواهد داشت)، فقط کم تر از تله فوتو، در نتیجه می توانید از دیافراگم های باز تری استفاده کنید.
به صحنه نزدیک شوید
بجای استفاده کردن از لنز زوم تله فوتو (که باعث فشرده کردن تصویر می شود) خود را به سوژه نزدیک کنید، نزدیک شدن به سوژه کار شما را برای قرار دادن سوژه در کادر مورد نظر آسان می کند. در حقیقت استفاده از این کار در خلاقیت در کادر بندی به شما کمک می کند. به عنوان مثال، از این که بخشی از سوژه در کادر نباشد نترسید این خود به کامل کردن ترکیب عکس شما کمک می کند. مهم ترین بخش در عکاسی از ورزش های هیجانی این است که شما بتوانید تا جای که امکان دارد انرژی و هیجان را در کادر خود داشته باشید و شما باید زمانی که سوژه ظاهر شد آن را در کادر خود داشته باشید.
دوربین خود را روی حالت عکاسی متوالی (burst) قرار دهید
دوربین در حالت عکاسی متوالی این قابلیت را به شما می دهد که عکس های متوالی و پشت سر همی را بدون نیاز به صبر کردن برای برگشتن شاتر به حالت اولیه خود گرفته و این حالت برای عکاسی از سوژه های سریع و دارای عکس العمل بالا بسیار مفید است و لنز خود را روی حالت AF (فوکوس اتوماتیک – autofocus) و فوکوس متوالی (continues focusing) قرار دهید (AI Servo AF در دوربین های کانن و AF-C در دوربین های نیکون) که در این حالت لنز دوربین به صورت متوالی روی سوژه متحرک فوکوس می کند. زمانی شما از یک پس زمینه سفید عکاسی می کنید، مانند عکس برفی که در بالا مشاهده می کنید، باید نوردهی را یک پله افزایش دهید که در این حالت برف در عکس سفید نشان داده خواهد شد. دلیل این است که نورسنج داخلی دوربین نوردهی را ۱۸% خاکستری در نظر می گیرد و نور سنج دوربین نوردهی را کاهش می دهد. پس اگر شما یک پله نور دهی را افزایش دهید به این مشکل بر نخواهید خورد و رنگ سفید را به صورت رنگ طبیعی در عکس خواهید داشت.
از مات کردن برای نشان دادن حرکت استفاده کنید
یکی از بهترین راه ها برای افزایش پویایی عکس برای سوژه های متحرک مات کردن آن است. شما می توانید با استفاده از تکنیک پنینگ (panning) سوژه متحرک را دنبال کنید و به این نتیجه برسید. دوربین خود را روی حالت دستی (manual mode) قرار دهید و سرعت شاتر خود را بین ۱/۳۰ – ۱/۱۲۰ ثانیه تنظیم کنید و دیافراگم دوربین خود را روی باز ترین حالت قرار دهید. این کار باعث می شود در حالی که سوژه را در فوکوس دارید، پس زمینه هم مات شود. دوربین خود را روی سوژه نگهدارید و انگشت خود را تا نیمه روی شاتر فشار دهید تا فوکوس قفل شود، حالا شما برای عکاسی از سوژه متحرک آماده اید، عکس بگیرید و به خاطر داشته باشید که سوژه را حین حرکت دنبال کنید. این دنبال کردن حرکت را بعد از فشردن دکمه شاتر تکنیک پنینگ می نامند. در نتیجه شما عکسی واضح با پس زمینه ای مات که حرکت سوژه در آن حس می شود خواهید داشت. این به کمی تمرین نیاز دارد که شما بتوانید تمام افکت ها را پیاده کنید، وقتی شما مهارت خود را بالا بردید و حال آماده اید تا از ورزش های هیجانی عکس بگیرید.
تنظیمات پیشنهادی
انتخاب درست نوردهی یکی از مهم ترین تنظیمات است، به خصوص زمانی که شما می خواهید از ورزش های هیجانی عکاسی کنید، بدلیل این که شما نمی توانید درخواست کنید این صحنه را برای من تکرار کنید، باید آماده باشید و از تمام امکانات موجود در دوربین خود به خوبی استفاده نمایید. در این صورت که سوژه با سرعت خیلی زیاد در حال نزدیک شدن است، دیگر نگران نوردهی نباشید، نورسنجی خود را روی سنجش با تمرکز روی میانه (center – weighted) در حالت TTL (کنترل از طریق لنز) قرار دهید، در این صورت نوردهی قوی و انعطاف پذیری خواهید داشت. نسبت به راحتی شما با دوربین، حالت M (تمام دستی – full manual) یا حالت S (الویت با شاتر – shutter priority) را انتخاب کنید، از این راه شما قادر خواهید بود که نوردهی را به راحتی و دقت کنترل کنید. سرعت شاتر نزدیک یا بالاتر از ۱/۵۰۰ ثانیه و دیافراگم f/4 – f/5.6 تنظیمات مورد نظر برای این گونه ورزش ها است. در مکان های روشن مانند سواحل آفتابی یا مکان های برفی نوردهی خود را یک یا دو پله افزایش دهید تا از نوردهی بیش از حد جلوگیری کنید. به این صورت شما سایه های مهم در عکس را حفظ خواهید کرد و نکات اصلی و مهم را به خوبی و هماهنگ در عکس نشان خواهید داد.
ابزار پیشنهادی
برای عکاسی از ورزش های هیجانی، شما به لنز ۵۰mm با f/1.4 یا f/1.8 با کیفیت بالا و دوربینی سبک، که به راحتی بتوانید جا به جا شوید احتیاج دارید و داشتن یک لنز عریض (wide –angel) برای گرفتن عکس هایی با زاویه های نمایشی زیبا نیاز است، همچنین به یک فلاش اکسترنال قوی نیاز دارید. اگر شما به اطراف زمین های ورزشی نگاه کنید، عکاسانی را خواهید دید که مشغول عکاسی با فلاش های بسیار قوی هستند، که این امر این امکان را به آنها می دهد که عکس هایی با ایزو کم (ایزو بین ۲۰۰-۴۰۰) گرفته و سرعت شاتر را برای فریز کردن صحنه های مهم در عکس بالا انتخاب کنند. تکنیکی به اسم همگام سازی فلاش با سرعت بالا (High Speed Sync) وجود دارد که می تواند فلاش شما را با سرعت شاتر های بالا تر از معمول هماهنگ کند، که برای عکاسی از این گونه صحنه ها ایده ال است. البته داشتن یک فلاش قوی که دارای پخش نور قوی ای است الزامیست تا شما متکی به تاباندن مستقیم نور روی سوژه نباشید.
جمع بندی
ورزش های هیجانی، مملو از هیجان و سرعت می باشند، پس به یک عکاس مشتاق و پر انرژی برای گرفتن عکس نیاز است. در عکاسی از این گونه ورزش ها تا جایی که امکان دارد باید سوژه نزدیک شوید و از زوایای خلاقانه برای عکس ها استفاده کنید و برای مات کردن پس زمینه در تکنیک پنینگ حرفه ای شوید و از ایزو بالا در مکان های کم نور استفاده کنید. زمانی که به سوژه نزدیک هستید از لنز ۳۵mm تا ۵۰mm استفاده کنید در غیر این صورت سوژه کوچک نشان داده خواهد شد. در صورت نیاز از حالت عکاسی متوالی (burst mode) برای گرفتن عکس های پشت سر هم استفاده کنید. مکان خود را در صورت نیاز تغییر دهید و روی فوکوس کردن و سرعت شاتر خود تمرکز کنید.
برای دانلود فایل این مطلب به صورت pdf روی لینک زیر کلیک کنید
