چگونه ژست مناسب برای عکس بگیریم

چگونه ژست مناسب برای عکس بگیریم

چگونه برای عکس پرتره یک ژست عالی بگیریم

دانستن چگونگی قرار دادن مدل ها کلید ایجاد پرتره های خوب است. در این مقاله نکاتی درباره قرار دادن و ژست مدلتان برای ایجاد عکس های خیره کننده صحبت خواهیم کرد. از دست و پا، تا سر و چشم ها، همه را پوشش خواهیم داد!

۱-اصول قرار دادن مدل

 

 

کلید ترکیب بندی عکس برای هر پرتره خوبی در ژست و حالتی است که مدل شما برای عکس ایجاد می کند. این وظیفه شماست، پیامی که م یخواهید در عکستان دیده شود را به سوژه ی خود منتقل کنید. به کرات عکس هایی دیده ام که ژست و نورپردازی آنها خوب است ولی مدل، پیام اشتباهی را با حالت چهره خود منتقل می کند که به کلی عکس را خراب می کند.

ژست سوژه به این خاطر که خطوط و عناصر پویا درون کادر تصویر ایجاد می کند برای یک پرتره ضروری است. دانستن چگونه بیرون کشیدن این از مدل، برای شما حیاتی است. سوژه ی شما نمی داند چگونه ژست بگیرد، دست هایش را نگه دارد یا چه حالتی ایجاد کند – و اینها کار شما به عنوان یک عکاس است. در این مقاله من اینها را با به اشتراک گذاردن مقداری راهنمایی کارا درباره ی ژست گرفتن، به شما یاد خواهم داد.

۲کف پاها

 

 

به عنوان یک قائده در هر نوع عکاسی پرتره، ابتدا کف پاها مطرح می شوند. حالت ایستادن سوژه ی شما بیان می کند که آیا در حین عکاسی راحت بوده است و یا در این ژست به نظر راحت می رسد یا نه. اینکه مدلتان را با حالتی سفت و محکم در مقابل دوربینتان داشته باشید، عکسی خوشایند ایجاد نخواهد کرد.

در اغلب موقعیت ها، پای پشتی باید زاویه ای ۹۰ درجه ای نسبت به دوربین داشته باشد و پای جلویی به سمت دوربین باشد. این باعث می شود سوژه کمی به سمت دوربین بچرخد تا حالتی متناسبتر و خوشایندتر ایجاد شود. وقتی پاها محکم و مستقیم به سمت دوربین قرار گرفته است، ژست حالتی از پرخاشگری را ایجاد می کند که در اغلب اوقات منظور ما نیست.

۳پاها و پهلوها

 

 

نقل قولی که که در مورد پاها شنیده ام این است که «اگر می تواند خم شود، پس خمش کن.» پس یک پا را آزاد کنید و ببینید چگونه زانو و مچ پا به طور طبیعی خم می شوند و قرار می گیریند. وقتی وزنتان را روی یک پا می اندازید، پهلوی همان پا کمی بیرون زده و بیشتر برجسته می شود. برخی عکاسان این حالت سوژه را دوست دارند ولی اغلب آنها وزن را روی پای عقبی می اندازند تا پهلوی عقبی برجسته شود و از دید دوربین مخفی بماند.

۴دست ها

 

 

دست ها احتمالا مشکلترین مورد هستند. دست ها می توانند چیزهایی در مورد مدل شما فاش کنند و حسی از انیمیشن به یک ژست دهند. این گفته می شود که، شما باید مطمئن شوید که آنها در پرتره تان زیاد برجسته نیستند. به یاد داشته باشید که تمرکز بیننده همچنان باید بر چهره باشد پس شما باید مطمئن شوید که دست ها مقدار زیادی از نور کلیدی را نمی گیرند چرا که چشم ها باید روشنترین بخش عکس باشند.

اگر شما مطمئن نیستید در عکستان می خواهید با دست ها چه کنید، پس از شرشان خلاص شوید. کنار دست ها بهتر از کل جلو یا پشت دست ها به نظر می رسد پس کنار آنها باریک تر است و آنچنان برجسته نیست. اگر دست ها بالای کمر قرار گرفته اند بهتر است خم شوند تا زیباتر به نظر برسد.

اگر آنها پایین کمر هستند پس بهتر است آزادشان کنید تا عادی قرار گیرند. همچنین می توانید آن ها را درون جیب شلوارتان قرار دهید ولی توجه داشته باید که شست ها را بیرون بگذارید تا همه ی دست پوشیده نشود. هرگز آنها را محکم مشت نکنید چرا که نشانه ی دیگری از خشونت است.

 ۵-تنه

 

 

همه ما عکس های متهمان را دیده ایم. (عکس هایی که از روبرو و کنار متهم گرفته می شود.) حالت مرده رو به دورین، شانه ها صاف و بی حس. وقتی مدل شما مستقیم روبروی دوربین قرار گرفته، شانه ها پهن ترین قسمت بدن اوست که مدل شما را از تناسب خارج می کند. بسیار عریض و مثل یک مستطیل، باعث می شود که مدل شما حالتی تهاجمی داشته باشد.

راه حل این مشکل این است که مقداری بدن مدلتان را نسبته به دوربین زاویه دهید. در چرخش عرض قابل رویت شانه ها را کاهش می دهید بنا بر این مدلتان را باریک تر جلوه می دهید. مدلتان را وادار کنید وزنش را روی پای عقبی بیندازد تا به طور طبیعی شانه عقبی پایین تر رود و در ترکیب بندی باعث آرامش بیشتر گردد. به هر قیمتی از شانه های افتاده یا حالت های بد جلوگیری کنید تا عکستان خراب نشود.

 ۶-سر

 

 

در ادامه کارمان به سر می رسیم. اگر شما از مدلتان بخواهید تا حسی را به خود بگیرد و بعد به سراغ قرار دادن کف پاها، پاها، پهلوها و تنه بروید آیا فکر می کنید مدل تان هنوز همان حسی که دوست دارید را به خود گرفته است؟ یک قانون برای من این است که سر و چهره را در مرحله آخر درست کنم.

برخی عکاسان دوست دارند تا درست همسطح چشمان عکاسی کنند – و این در اغلب اوقات جواب می دهد – اما اگر به دنبال چیزی خاص و متفاوت هستید، عکاسی در حالت های کمی بالاتر یا پایین تر از سطح چشمان مدل را نیز امتحان کنید. می توانید آن ها را وادار کنید که پایین یا بالا یا درست به دوربین نگاه کنند. انتخاب دیگر این است که از سوژه ها بخواهید به دوردست ها خیره شوند.

در حالت رها، سر به طور طبیعی کمی به یک سمت خم می شود. پس اگر به این فکر می کنید که عکسی طبیعی بگیرید در نظر داشته باشید که سر مدل را کمی بچرخانید. اگر سر را کمی به بالا بچرخانید بینی را کمی کوچک می کنید و منطقه گردن را بسط می دهید تا مشکل غبغب کمتر به چشم آید. چرخاندن سر به سمت پایین حالتی صمیمی به شما می دهد ولی در مدل هایی که بینی طبیعی یا کوچک دارند جواب می دهد، پس این حالت برای هر مدلی کارایی ندارد!

مانند آنچه درباره ی شانه ها گفته شد، چرخاندن سر به حالت سه رخ در کوچک نشان دادن صورت ها یا فک های پهن به شما کمک می کند. اگر مدل شما خود دارای صورتی باریک است، استفاده از این تکنیک به باریک تر و بلند تر نشان دادن صورت کمک می کند که باعث ایجاد حالتی از بیماری در عکس شما می شود.

   ۷-جشمان

 

 

چشم ها قوی ترین قسمت هر عکس پرتره ای هستند. چشمان ایجاد کننده یا از بین برنده حسی که در حال ساختن آن بوده اید هستند. شما می توانید حالتی جذاب تر با پایین بردن چانه مدل خود ایجاد کنید زیرا با این کار اندازه چشمان را افزایش می دهید. البته این در حالتی کار می کند که دهان و ابرو های مدل شما هم داستانی مشابه روایت کنند. (حسی یکسان داشته باشند.)

کل صورت باید حس یکسان داشته باشد تا حس و حالتی که می سازند گیج کننده نباشد. شما می توانید از مدل خود بخواهید به جایی دور از دوربین نگاه کنید ولی به یاد داشته باشید در این حالت گرفتن حس چشمان سخت تر خواهد بود. مردم می گویند چشم ها دریچه ای به روح افراد اند – اگر شما در چگونه به نظر رسیدن چشم ها استاد شوید، عکس های شما قدرتمند تر خواهند شد.

۸-راهنمایی مختصر

اگر سر مدل بی مو است، از زاویه ای پایین تر عکس بگیرید تا مقدار کمتری از موهای او را نشان دهید و هرگز از نور(یا فلاش) بر روی موها استفاده نکنید.

اگر مدل شما بینی بزرگی دارد پس از او بخواهید مستقیم به دوربین نگاه کند و از زاویه ای کمی پایین تر عکس بگیرید تا بینی او زیاد برجسته به نظر نرسد.

اگر مدل شما گوش های بزرگی دارد سرش را بچرخانید تا یکی از آنها پیدا باشد و سپس با محو کردن نور روی گوش، گوش را در سایه قرار دهید تا قابل توجه نباشد.

اگر مدل شما مقدار زیادی چین و چروک دارد نور رو مستقیم به او بتابینید چرا که نور مستقیم هایلایت ایجاد نمی کند و باعث کم شدن چین و چروک می شود.

همان طور که کمی پیش گفته شد اگر مدل شما غبغب دارد از او بخواهید کمی سرش را بالا بگیرد تا منطقه گردن او بسط داده شود. همچنین می توانید نوردهی را از بالا انجام دهید تا زیر خط فک ها سایه ایجاد شود و منطقه زیر چانه را کمتر قابل توجه کند.

اگر مدل شما چهره گرد و چاق دارد صورتش را به راست یا چپ بچرخانید تا به شما نمایی سه رخ بدهد. همچنین از فلاش اکسترنال استفاده کنید تا یک سمت چهره را روشن کنید.

حقه ای دیگر که مدل شما را به نظر باریک تر نشان می دهد این است که مطمئن شوید فاصله ای بین بازو ها و تنه ی او وجود دارد. شما از این سورپرایز خواهید شد که وقتی بازوها به تنه چسبیده اند چه قدر بزرگ تر به نظر می رسد.

 

 

ججمع بندی

حالا که راهنمایی های پایه، ولی مهم، درباره قرار دادن و وضعیت مدل را یاد گرفته اید، بروید و ببینید چه قدر می توانید آنها را در عکاسی تان به کار بگیرید. به یاد داشته باشید که راست و مستقیم جلوی دوربین ایستادن – به نظر من – نشانه ای از خشم و حالت حمله است و اغلب خسته کننده خواهد بود.

همین طور، یک ژست طبیعی بهتر از حالتی سفت و محکم است پس سعی کنید مدلتان احساس راحتی کند و عصبی نباشد. اجازه دهید به جای اینکه بایستد روی یک صندلی بنشیند. آخرین نکته ولی نه کم ارزش ترین نکته، هرگز برای گرفتن یک عکس شمارش معکوس را نگویید چرا که درست وقتی که شما به عدد یک می رسید مدل تان به صورت اتوماتیک خنده یا حالتی مصنوعی ایجاد می کند.

۷- ژست عکاسی برای افرادی که مدل نیستند

ژست عکاسی خانم ها

همه با مدل ها کار نمی کنند. عکاسان زیادی هستند که کارشان عکاسی از مردم عادی است، باید کاری کنیم که مانند مدل ها به نظر برسند. پس چگونه وقتی آن ها تجربه ژست گرفتن و کنترل صورتشان در مقابل دوربین را ندارند این کار را انجام می دهید؟ در ادامه به هفت نکته ای اشاره می کنیم که به شما کمک می کنند به سوژه های پرتره خود حسی مدل گونه دهید.

۱-ژست دادن به مو

 

 

ما عموما به مو به عنوان قسمتی از بدن که قابل کنترل است نگاه نمی کنیم، ولی واقعا ممکن است! اگر از سوژه ای با موهای بلند عکاسی می کنید، موی بد اولین چیزی خواهد بود که در عکس به نظر بیننده خواهد رسید. قانونی وجود ندارد که چه ظاهری بهترین است. هر شخص با مدل های مختلف مو، متفاوت می شود.

اجازه دهید فرض کنیم که مشغول یک جلسه پرتره ساده بدون حضور آرایشگر مو و صورت هستید. اولین چیز که باید در خاطر داشت این است که موهایی که روی شانه ها می ریزند، خیلی بد به نظر خواهند رسید. پنج کار دیگر می توان با مو ها انجام داد که در عکس زیر (شماره ۲ به بعد) مشاهده می نمایید.

ژست عکاسی خانم ها

به هر قیمتی که شده باید جلوی موها روی شانه ها (شماره ۱) را گرفت. تمام مدل های موی دیگر بسته به ظاهر و حالتی که می خواهید ایجاد کنید، به نسبت مناسب ترند. دلیل اینکه من از مو در هر دو جهت (حالت ۴ و ۵) عکس گرفتم این هست که به طور طبیعی موی یک شخص در یکی از این دو جهت بهتر به نظر خواهد رسید.

۲-چانه (یا گوش ها) را جلو بکشید

 

 

وقتی فردی در حالت معمولی و ریلکس ایستاده، یا حتی مستقیم ایستاده تا ژست خوبی داشته باشد، قسمت خیلی کوچک شلی در زیر چانه اش ایجاد می گردد، فرقی هم ندارد که چقدر پوستشان صاف باشد. اگر به آن ها بگویید چانه شان را جلو بدهند، چانه شان را سمت شما می دهند، که این کار صورتشان را بالا می برد و کار با عکاسی از سوراخ بینی آن ها تمام می شود. (جذاب نیست) در عوض، به مدل خود بگویید تا گوش هایش را جلو بدهد.

  ژست عکاسی خانم ها

این عکس قبل و بعد از اینکه به آن ها بگویید گوش هایشان را جلو بدهند را شرح می دهد.

ژست عکاسی خانم ها

مانند مثال قبل ولی نمایش از پهلو. گاهی من به این کار «لاک پشتی» می گویم، چراکه آن ها حس یک لاک پشت را خواهند داشت که از پوسته اش بیرون می آید. این کمی ناراحت یا غیر طبیعی است، اما نتیجه کار ارزشش را دارد.

ژست عکاسی خانم ها

تکنیک مشابه با یک مدل مرد. او خیلی ورزشکار و اندامی بود، اما طرز ایستادن طبیعیمان خیلی فوتوژنیک (خوش عکس) نبود.

۳-بازو را بالا بکشید

 

 

وقتی اشخاص طبیعی می ایستند، کار دیگری که انجام می دهند ایستادن با بازو های چسبیده به دو طرف بدنشان است. این مشکلات متعددی را سبب می شود. اول اینکه، آن ها را در عکس خامکار و ناراحت نشان می دهد. دوم اینکه، بازو روی پیچ کمر قرار می گیرد. این به بازو فشار آورده و باعث می شود بزرگ تر به نظر برسد.

ژست عکاسی خانم ها

برای حل این مشکل می توانید از مدل بخواهید بازویش را چند سانتیمتر بالاتر آورده تا «معلق» شده و به او فشار نیاورد. کار دیگری که می توانید انجام دهید این است که به دست آن ها ژستی دهید که بازو در موقعیت متفاوتی قرار گیرد، مثلا دستشان را به کمرشان بزنند. خط قرمز در عکس فوق نشان دهنده سایز بازو در حالت ژست دار و بدون ژست مدل است. می توانید به راحتی مشاهده کنید که چقدر بازوی مدل وقتی ژست گرفته کوچکتر شده است

۴-فضای اطراف کمر را باز بگذارید

 

 

همه دوست دارند لاغر به نظر برسند. کاری که می توانید انجام دهید این است که از کمرشان بدون هیچ چیز اضافی عکس بگیرید. منظور من این است که پیچ کمر آن ها را ایزوله کنید تا همانطور که هست دیده شود. من از مدلم خواستم که دو دستش را به کمر بزند. عکس سمت چپ حالت بدون ژست مدل است. دست سمت چپ مدل از کمر فاصله و فضایی ندارد، پس به سایز او اضافه کرده است. وقتی از او بخواهیم که دستش را کمی از بدنش فاصله دهد، می توانید فضای ایجاد شده را ببینید، در نتیجه کمر از لحاظ بصری با المان اضافه ای محاصره نشده است.

ژست عکاسی خانم ها

خط قرمز عرض بصری سوژه را از عکس اول نشان می دهد. این خط در عکس دوم تکرار شده و نشان می دهد که بازو چقدر به عرض اضافه می کند. این قانون فقط برای بازو کاربردی نیست. هر چیزی در پیش زمینه که باعث شود سوژه بزرگتر به نظر برسد یک مزاحم است. مثال هایی که می توان زد: آدم های دیگر، تنه درختان، پایه های چراغ ها هستند.

۵-شانه ها را بچرخانید

 

 

این یک نکته ساده ولی مهم است. اگر سوژه مستقیم رو به دوربین بایستد، بزرگتر (از لحاظ سایز) به نظر خواهد رسید. وقتی از یک بازیکن فوتبال یا رئیس یک شرکت بزرگ عکاسی می کنید، شاید این ژست بدی نباشد، ولی برای یک پرتره و به تصویر کشیدن زیبایی مناسب نیست. با چرخاندن سوژه، آن ها در مقابل دوربین لاغر تر به نظر خواهند رسید.

ژست عکاسی خانم ها

خط قرمز عرض کامل سوژه را وقتی که مستقیم رو به دوربین ایستاده نشان می دهد. چرخشی کوچک به یک طرف، در حالی که سوژه هنوز رو به دوربین است، او را لاغر تر نشان می دهد.

۶-قسمت های سفید چشم را نشان نده

 

 

وقتی می خواهید حالتی دراماتیک ایجاد کنید و از سوژه می خواهید به دوربین نگاه نکند، به آن ها نگویید «به آن سو نگاه کنید». به آن ها جسمی پشت سرتان را نشان دهید تا بنگرند تا بتوانید مسیر چشمشان را کنترل کنید.

ژست عکاسی خانم ها

در عکس اول، به مدل گفتم به دری که کنارمان بود نگاه کند. می توانید بیشتر سفیدی چشم او را ببینید، که جالب نیست. شما می خواهید قسمت رنگی چشم را به تصویر بکشید. من از او خواستم به پنجره ای که کنار در بود نگاه کند. این تغییر کوچک در مسیر چشم ها باعث شد قسمت رنگی چشم بهتر دیده شود، از سفیدی چشم خلاص شدیم، و پرتره جذاب تر شد.

  ۷-نگذارید بینی صورت را قطع کند

 

 

این نکته کمی پیچیده، اما مهم است. وقتی نمی خواهید سوژه مستقیم نگاه کند، از او می خواهید بچرخد. فرض کنیم که یک عکس تمام رخ نمی خواهید و یک طرف صورت را می خواهید، آن ها به اندازه یک چهارم خواهند چرخید و هر دو چشمشان در کادر است. اگر یک خط فرضی از بالا تا پایین صورت رسم کنید، این خط نباید با بینی قطع شود.

ژست عکاسی خانم ها

اگر خیلی بچرخند و بینی این خط (فرضی) را قطع کند، این انحنای طبیعی صورت را «می شکند». این باعث ایجاد افکتی «پینوکیویی» شده و بینی را بلند تر نشان می دهد. باید از مدل بخواهید که چرخش را به آرامی انجام دهد تا زمانی که بتوانید بین انتهای بینی (نوک بینی) و صورت او فضایی را مشاهده کنید.

نکاتی که مطرح شدند را در لیست زیر خلاصه می کنیم

مو پشت یک شانه، جلوی دیگری است

چانه جلو داده شده

بازو از پهلو فاصله داده شده

پیچ کمر هیچ المان بصری عریض کننده ای ندارد

شانه ها چرخیده اند

قسمت رنگی چشم نسبت به سفید بیشتر دیده می شود

بینی خط فرضی صورت را نمی شکند