نقش ایزو ( iso ) در عکاسی
ایزو ( iso ) در دوربین چیست و نقش آن در عکاسی

حتماً مىدانید که در بسیارى از موزهها و بناهاى تاریخى عکاسى با فلاش و سهپایه ممنوع است (البته پیشنهاد مىکنم خودتان مسئولیت به خرج دهید و براى جلوگیرى از تخریب آثار تاریخى حتى در نبود چنین قانونى با فلاش عکاسى نکنید). معمولاً نیز نورپردازى این نوع مکانها به گونهاى است که نور محیط زیاد نیست و عکسها به دلیل پایین بودن سرعت شاتر و لرزش دست تار خواهند شد. در اینجا راهحل استفاده از ایزوى بیشتر است. اما مفهوم ایزو در عکاسى چیست؟ براى دریافت این مسئله پیشنهاد مىکنم این مطلب را بخوانید. سرعت ایزو ISO Speed که مخفف عبارت International Standards Organisation است استانداردى است که سالها پیش براى اندازهگیرى سرعت فیلمها معرفى شد و امروزه نیز بیانگر میزان حساسیت فیلم (در دوربین آنالوگ) یا سنسور (در دوربین دیجیتال) در برابر نور است. بنابراین ایزوى بیشتر به معناى حساسیت بیشتر سنسور یا فیلم در برابر نور است و این مسئله به شما اجازه مىدهد که در نور کم با سرعت شاتر بیشتری عکاسى کنید.
بازدید ادامه مطب با کلیک روی ادامه مطلب در زیر
ایزو ( iso ) در دوربین

در عکاسی آنالوگ ایزوى فیلمها با عبارت ASA بیان میشد؛ به عنوان مثال ASA 100. آن زمان مشکل این بود که برای تغییر ایزو بایستی فیلم با ایزوی مورد نظر جایگزین فیلم قبلی میشد. اما این مسئله در دوربینهای دیجیتال مرتفع شده و در منوی تنظیمات دوربین امکان انتخاب سرعت ایزوى مورد نظر به راحتى وجود دارد. به عنوان مثال در یک دوربین دیجیتال ممکن است این محدوده وجود داشته باشد: Auto, 100, 200, 400, 800, 1600, 3200 که البته بسته به نوع و مدل دوربین این اعداد متفاوت هستند. اما این تمام داستان نیست. زیرا ایزوى بیشتر نویز بیشتر را به همراه دارد و این مسئله از کیفیت عکس مىکاهد. بنابراین بطور کلی پیشنهاد مىشود بسته به نور محیط تا جاى ممکن ایزوی روى کمترین مقدار تنظیم شود. با این حال میزان نویزپذیرى عکس در دوربینهاى مختلف متفاوت است و این مسئله به ابعاد سنسور مربوط است. در واقع هر چه ابعاد سنسور دوربین دیجیتال بیشتر باشد عکس در ایزوهاى بالا نسبت به دوربینهای با سنسور کوچکتر کمتر تحت تأثیر نویز قرار میىگیرد. دلیل این مسئله وجود پیکسلهاى بزرگتر در سنسورهاى بزرگ است. به این ترتیب که پیکسل بزرگتر نور بیشتری را دریافت میکند و در نتیجه نسبت سیگنال به نویز افزایش پیدا میکند. پس تاکنون باید متوجه تفاوت دوربینهای DSLR با دوربینهاى Compact (دوربینهاى کوچک و غیرحرفهاى) از نظر نویزپذیرى شده باشید. مثلاً در دوربینهای با سنسور فول فریم یا نیم فریم تا ایزوی ۴۰۰ و حتى ۸۰۰ وجود نویز در عکس محسوس نیست. مثلاً این عکس در داخل اتاقى گرفته شده و من براى رسیدن به سرعت شاتر بالا و ثابت کردن سوژه (حرکت دست) ایزوى ۸۰۰ با دیافراگم ۴ را انتخاب کردهام. البته به دلیل استفاده از لنز Canon EF 50mm f/1.4 امکان استفاده از دیافراگم بازتر بود اما من نمىخواستم عمق میدان بیش از حد کاهش پیدا کند. در عکاسی مفاهیمی وجود دارد که دانستن آنها برای علاقمندان این حیطه و آنهایی که میخواهند عکسهایی خوبی ثبت کنند الزامی است. یکی از این
مفاهیم سرعت شاتر دوربین است. به عنوان مثال برای عکاسی از یک آبشار یا عکاسی از وقایع ورزشی که شامل سوژههای متحرک میشود آشنایی با سرعت شاتر و حالت تقدم شاتر در دوربینهای دیجیتال نقش اصلی را در ثبت یک تصویر خوب ایفا میکند.

ایزوهای پایین تر در شرایط نوری مناسب میتواند برای زیباتر شدن عکس به یاری شما بیاید، ایزو هر چقدر پایین تر باشد کیفیت عکس ها ( منظور نور نیست) بالاتر می رود و باعث میشود تصاویر با دقت رنگ بالا، روان و بسیار مطلوب شکار شوند. و حتی میتوانید با کاهش میزان نور ثبت شده ، یک عکس مفهومی خلق کنید. به طور مثال دو عکسی که در پایین مشاهده میکنید ساعتی پس از طلوع با lumia 520 گرفتم ، که در عکس سمت چپ می بینید عکس هیچگونه زیبایی خاصی ندارد و میزان نویز به دلیل شدت نور آفتاب بسیار زیاد است ، اما با تغییر ایزو یک تصویر مفهومی از لحظه ی طلوع آفتاب با یک خیابان خلوت خلق شده است.
حتی ایزوی پایین میتواند شمارا در گرفتن عکس های پرتره زیبا یاری کند ، پس برای شرکت در مسابقه پرتره ازین قابلیت استفاده کنید.
به مراتب هرچه ایزو بالاتر برود مقدار نور ثبت شده از محیط بالا میرود و و میتوانید جزئیات بیشتر در عکس ثبت کنید.
– این عکس به شما برای بهتر فهمیدن تفاوت های ایزوهای مختلف کمک میکند :
نکته : البته توجه داشته باشید که در ایزوهای بالاتر میزان نویز تصویر از حد معمول بالاتر میرود و از زیبایی عکس کاسته می شود، برای متوجه شدن این موضوع به عکس زیر که در ایزوهای مختلف عکس برداری شده دقت کنید :
پس توجه کنید که ایزو را در شرایط نوری مناسب خود تغییر دهید . و این کار با تجربه به دستتون خواهد آمد ، اصلا نگران نباشید..
هنگامی که می خواهید ایزوی دوربین خود را تنظیم کنید سوالات زیر را از خودتان بپرسید . در نظر گرفتن این پارامترها برای انتخاب ایزوی صحیح کمک زیادی به شما خواهد کرد :
آیا من از سه پایه استفاده می کنم ؟
اگر شما از سه پایه استفاده می کنید می توانید سرعت شاتر کمتری را انتخاب کنید. با انتخاب سرعت شاتر کمتر می توانید ایزوی دوربین خود را نیز پایین تر انتخاب کنید.
سوژه مورد نظر ثابت است یا متحرک ؟
اگر سوژه شما ثابت است و شما از سه پایه استفاده می کنید می توانید از سرعت شاتر کمتر و ایزوی پایین تری استفاده کنید . اما اگر سوژه متحرک است یا از سه پایه استفاده نمی کنید ایزو را بالاتر انتخاب کرده و سرعت شاتر را افزایش دهید.
عمق تصویر این عکس باید زیاد باشد یا کم ؟
اگر شما به عمق تصویر زیادی در عکستان احتیاج ندارید می توانید دریچه دیافراگم بازتری را انتخاب کنید. به این
ترتیب نور بیشتری وارد دوربین خواهد شدو شما می توانید از ایزوی پایین تری استفاده کنید.
آیا من می توانم از منابع نور کمکی استفاده کنم یا خیر ؟
استفاده از فلاش یا منابع نور دیگر حتی روشن کردن یک لامپ به شما کمک می کند تا بتوانید از ایزوی پایین تری برای گرفتن عکس استفاده کنید.
آیا می خواهم عکس نویز دار باشد یا خیر ؟
بعضی عکس ها با کمی نویز زیباتر به نظر می رسند و حتی بعضی از عکاسان فضا و حسی که مقداری نویز به عکس می دهد را دوست دارند. در چنین حالتی شما می توانید با بالابردن ایزو میزان نویز را در عکس خود افزایش دهید.
از این عکس در چه ابعادی می خواهم استفاده کنم ؟
علت اینکه نویزها روی lcd دوربین شما به دیده نمی شوند کوچک بودن آن است. به خاطر اینکه پیکسل ها خیلی کوچک هستند و نویزها به چشم نمی آیند. اما اگر عکس را روی صفحه نمایش بزرگتری نمایش دهید یا آن را چاپ کنید آنوقت است که دیده خواهند شد. بنابراین اگر می خواهید از عکس در سایز کوچک استفاده کنید می توانید ایزو را بالاتر برده و با نویز ها کنار بیایید. اما اگر می خواهید آن را در سایز بزرگ نمایش داده یا چاپ کنید بهتر است در تنظیم ایزو بیشتر دقت کنید.
برخی از موقعیت هایی که شما ناچارید از ایزوی بالا برای گرفتن عکس استفاده کنید عبارتند از :
ورزش های داخل سالن یا شبانه: سوژه ها با سرعت زیادی حرکت می کنند و نور برای گرفتن عکس با سرعت شاتر زیاد کافی نیست.
کنسرت ها : معمولا داخل سالن کنسرت نور کم است و از فلاش هم کمتر می توان استفاده کرد.
موزه ها و گالری ها : معمولا داخل موزه ها و گالری ها استفاده از فلاش ممنوع است و نور هم برای گفتن عکس بدون فلاش کافی نیست
حساسیت ISO و نویز عکس
در مورد فیلمهای عکاسی باید گفت که پایین بودن عدد ISO به معنی ریزتر و ظریفتر بودن دانهها و المانهای تشکیل دهندهی فیلم نیز بود و در نتیجه تصویر روان و تمیزتری به دست می آمد. به همین منوال فیلم با عدد ISO بالاتر دارای دانههای نمکی بزرگتری بود که تصاویر دانه دانه یا زمختتری را به دست میداد. در عکسبرداری دیجیتال منطق مشابهی اعمال شده است. هر چقدر عدد ISO پایینتر باشد، سنسور تصویر حساسیت کمتری خواهد داشت و در نتیجه تصویر روانتر (یکدستتر) خواهد بود؛ چرا که نویز دیجیتال کمتری در آن ظاهر خواهد شد. هر چه عدد ISO بالاتر باشد (و حساسیت بیشتر شود) سنسور تصویر قویتر کار خواهد کرد و تصویری دقیق خواهد گرفت که در آن نویزهای دیجیتال (نقاط رنگی رنگی موجود در تصویر) نیز ثبت خواهند شد. بنابراین نویز دیجیتال چیست؟ هرگونه سیگنال نوری که از سوژه ساطع نشده باشد و در نتیجه رنگی تصادفی روی عکس ایجاد کند.مهندسان دوربینهای دیجیتال سنسورها را طوری طراحی کردهاند که در ISOهای پایین (همانند یک فیلم) بهترین عملکرد را داشته باشند. در اکثر دوربینهای دیجیتال مقدار ISO استاندارد کمینه ۱۰۰ است، البته برخی از دوربینهای DSLR دارای ISO 50 یا حتی ۲۵ نیز هستند. نکته دیگر در خصوص دانهها؛ در
عکسبرداری غیردیجیتال قدیمی، بسیاری از عکاسان به اشکال خلاقانه و هنرمندانهای از این دانهها برای تاثیرگذاری روی حالت نهایی عکس استفاده میکردند. متاسفانه به دلیل ماهیت نویز دیجیتال (که به صورت نقاط تصادفی رنگی در تصویر هستند)، این موارد به شدت نامطلوب به حساب میآیند. البته برخی عکاسان راههای خلاقانه محدودی برای استفاده از این نویزهای دیجیتال پیدا کرده اند. شاید شما هم دوست داشته باشید به این گروه نادر بپیوندید.

سرعت ISO و تاریِ حرکت
مقادیر پایینتر ISO منجر به ساخت تصاویر با دقت رنگ بالا، روان و بسیار مطلوب میشوند. این نیازمند شرایط نوری مناسب است. سوژه هایی وجود دارند که تمایل دارید از آنها در شرایط نوری تاریک عکس بگیرید، یا می خواهید از یک جسم که با سرعت زیاد در حرکت است عکس بیاندازید. در هر دو این حالات نیاز دارید که مقدار ISO را بالاتر ببرید که بتوانید این تصاویر را با نوردهی مناسب و کافی ثبت کنید. علیرغم فیلم، میتوانید مقدار ISO در یک دوربین دیجیتال را با فشردن یک دکمه بالا ببرید. در نتیجه با ISO بالاتر میتوانید از سرعتهای شاتر بالاتر نیز استفاده کنید تا تاری ناشی از حرکت یا لرزش دوربین حذف شود. البته اگر تمایل دارید از تاری حرکت با مقاصد هنرمندانه استفاده کنید، باید ISO را کاهش دهید و سپس با کاهش سرعت شاتر (به سرعتهای کمتر از ۱/۳۰ ثانیه) به تاری مطلوب خود خواهید رسید و از طرفی نویز کم تری نیز مشاهده خواهید کرد.
کیفیت عکس و حساسیت ISO
باید همواره به یاد داشته باشید که هر چه نرخ ISO پایینتر باشد، کیفیت عکس بهتر خواهد شد. در حالی که بیشتر دوربین های دیجیتال تنظیم ISO خودکار دارند (Auto ISO)، تنظیم دستی ISO توصیه می شود چراکه تنظیم خودکار ممکن است ISO را بالاتر انتخاب کرده و در نتیجه نویز بیشتری تولید کند. افزایش مقدار ISO روی کیفیت عکس شما به دو شکل تاثیر خواهد گذاشت: ۱) تمایز بین جزئیات ظریف کمتر دیده خواهد شد. ۲) وقتی عکس را بزرگنمایی میکنید و نسخههای پرینت شده از آن تهیه میکنید، یا هنگامی که عکس را به صورت jpeg ذخیره میکنید (که فشردگی زیادی روی عکس اعمال میکند)، سطح بالای نویز خودنمایی خواهد کرد. در عکاسی سنتی یا همان آنالوگ ISO یا همان ASA نشان دهنده ی میزان حساسیت یک فیلم نسبت به نور است.این مقدار با اعداد اندازه گیری می شود و شما معمولا می توانید این اعداد را بر روی فیلم های عکاسی مشاهده کنید.هرچه عددی که مشاهده می کنید کمتر باشد یعنی میزان حساسیت فیلم شما نسبت به نور کمتر است و در نتیجه شما می توانید تصویری کم نویز تر داشته باشید. در عکاسی دیجیتال ISO نشان دهنده میزان حساسیت سنسور دوربین شما نسبت به نور است.مثل همیشه قوانین عکاسی آنالوگ در عکاسی دیجیتال هم صدق می کند،یعنی هرچه میزان ایزوی دوربین شما پایین تر باشد،حساسیت سنسور شما نسبت به نور کمتر است و در نتیجه میزان نویز در عکس هایتان کاهش پیدا می کند.معمولا از ایزوی بالا در محیط های
تاریک و یا کم نور استفاده می شود تا دست عکاس برای تغییر سرعت شاتر و رسیدن به نوردهی مناسب باز باشد.البته انجام این کار میزان نویز موجود در عکس را افزایش می دهد. برای روشن تر شدن موضوع با یک مثال واضح به بحث خود ادامه می دهیم،در تصویری که در زیر مشاهده می کنید،عکس سمت چپ با ایزوی ۱۰۰ و عکس سمت راست با ایزوی ۳۲۰۰ گرفته شده است.به راحتی می توان میزان تفاوت این دو عکس و تاثیرات ایزو را در آن ها مشاهده نمود.

تنظیمات پیشنهادی
همانطور که قبلا نیز بیان شد هر چه ISO پایینتر باشد، عکس روانتر، تمیزتر و بهتر خواهد بود. عکس هایی با مقدار ISO پایین رنگهای دقیقتری دارند. مقدار ISO بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ بهترین تصویر خروجی را به شما خواهد داد و این بستگی به طراحی و اندازه سنسور تصویر شما دارد. در برخی طراحیها حتی تا ISO برابر با ۴۰۰ نیز تصویر مناسبی در اختیار عکاس قرار میگیرد و امکان بزرگنمایی آن تا حد زیادی فراهم می شود.
جمعبندی
حساسیت حسگر تصویر به نور (ISO) همواره با نوعی سبک و سنگین کردن شرایط همراه است. به عنوان مثال ممکن است نیاز داشته باشید برای پایین نگه داشتن مقدار ISO، از منابع نوری بیشتری استفاده کنید. و اگر با شرایط نوری نامناسب روبرو شدید (مثلا نور کم) یا نیازمند
سرعتهای بالاتر شاتر بودید، باید یک دستی و کیفیت عکس را تا حدودی فدای استفاده از ISO بالاتر کنید. به بیان دیگر ISO را افزایش دهید و خود را برای عواقب آن آماده کنید (نویز دیجیتال)، زیرا راه دیگر (ISO پایین) از دست دادن عکس است.
برای دانلود فایل این مطلب به صورت pdf روی لینک زیر کلیک کنید