چگونه جلوی لرزش دوربین را بگیریم

چگونه جلوی لرزش دوربین را بگیریم

یکی از مشکلاتی که بیشتر دارندگان دوربین های دیجیتال دارند این است که دوربین می لرزد و عکس تار می شود  که معمولا به علت ثابت نبودن دوربین به هنگام زدن شاتر است. این اتفاق در عکس هایی که در شرایط کم نور گرفته می شوند بیشتر قابل مشاهده است چون شاتر مدت زمان بیشتری باز می ماند، حتی کوچک ترین حرکت دوربین می تواند باعث تاری شود و تنها راهی که وجود دارد، استفاده از یک سه پایه است.

علاوه بر لرزش دوربین, روشی رایج و اشتباه است که عکاسان در نگه داشتن دوربین استفاده می کنند به طوری که هنگام گرفتن عکس،  دوربین را از خود دور می کنند و دستهایشان را با فاصله از خود نگه می دارند معمولا با یک دست عکس می گیرند، هرچه دوربین را بیشتر نگه دارید، امکان لرزش دست در عکس بیشتر خواهد شد.

 

 

استفاده از سه پایه بهترین گزینه برای جلوگیری از لرزش دوربین است چون همه چیز را کاملا ثابت نگه می دارند اما اگر سه پایه ندارید، راه دیگر برای افزایش ثبات دوربین،  نگه داشتن آن با دو دست است.

در حالی که عکس انداختن با یک دست می تواند سخت باشد،  استفاده از دو دست راحت تر خواهد بود ( مانند پایه های سه پایه که بهتر از یک پایه است).

به دست گرفتن دوربین, دقیقا به نوع دوربینی که دارید بستگی دارد و از فردی به فرد دیگر با هم متفاوت است. راه کاملا درست یا غلطی وجود ندارد اما این ها روش هایی هستند که من استفاده می کنم:

از دست راست خود برای نگه داشتن زیر سمت راست دوربین استفاده کنید. انگشت اشاره ی شما باید به آرامی روی شاتر قرار بگیرد, سه انگشت دیگرتان به سمت جلوی دوربین خم می شوند. شست دست راست شما قسمت پشتی دوربین را محکم نگه می دارد. بیشتر دوربین های جدید, قسمت هایی را برای نشان دادن جای انگشتان روی دوربین مشخص کرده اند تا این کار راحت تر انجام شود. دوربین را محکم با دست راست بگیرید اما نه آنقدر سفت که باعث لرزش دستتان شود. ( یادتان باشد طبق مباحث قبل،  شاتر را فشار دهید نه این که روی آن ضربه بزنید).

وضعیت دست چپ شما بستگی به نوع دوربین دارد. اما در کل باید وزن دوربین را تحمل کند, یا زیر دوربین و یا زیر لنز( اگر یک DSLR دارید) قرار می گیرد.

اگر از منظره یاب یا View finder برای عکستان استفاده می کنید, دوربین نزدیک به بدن شما قرار می گیرد و ثبات بیشتری دارد. اما اگر از LCD استفاده می کنید, دوربین را خیلی از خودتان دور نکنید. آرنج ها را به سمت طرفین بدن خم کنید و دوربین را با فاصله ی کم از صورتتان نگه دارید. (حدود ۳۰ سانتی متر).

به یک جسم سخت مثل دیوار یا یک درخت تکیه کنید،  بنشینید یا زانو بزنید و ثابت بمانید. اگر مجبورید بایستید و هیچ تکیه گاهی ندارید،  پاهایتان را به اندازه ی عرض شانه باز کنید تا محکم تر بایستید. هرچه بدن شما استوارتر باشد، دوربین ثابت تر خواهد بود.

نگه داشتن دوربین در این حالت،  قدرت شما را در گرفتن عکس به مراتب افزایش می دهد و همچنین در ثبت لحظات خاص که شاتر باز است به شما کمک می کند.

راه دیگر برای گرفتن عکس فوری این است که قبل از اینکه عکس بگیرید یک نفس عمیق بکشید،  در سینه حبس کنید، عکس بندازید و بازدم کنید. روش دیگری که برخی از مردم انجام می دهند بر عکس این است، به طوری که بعد از بازدم عکس می اندازند و سپس نفس می کشند. جالب است که با یک تنفس ساده بدن ما چقدر تکان می خورد  توجه به آن در تسلط ما تاثیر گذار است.

البته هرکس روش خاص خود را دارد و در نهایت باید ببینید کدامیک برای شما بهتر جواب می دهد اما در اولین روزهایی که با دوربین خود آشنا می شوید،  بهتر است روش مناسبی برای آن پیدا کنید.

راه های دیگری هم برای کاهش لرزش دوربین با تغییر در به دست گرفتن آن وجود دارد. سرعت شاتر، لنز هایی که ثابت کننده تصویر یا Image stabilization دارند و سه پایه هم می توانند مفید باشند

شش راهکار برای کاهش لرزش دوربین

۱- آرنجها داخل: آرنجهای خود را مطابق شکل یک، بطرف داخل متمایل کرده و در امتداد چانه قرار دهید.

۲- شانه چپ را بالاتر ببرید: برای افراد راست دست، بالا بردن شانه چپ و قرار دادن بازو و دست چپ در امتداد قفسه سینه، (مطابق شکل دو) هنگام فشردن کلید شاتر و نزدیک کردن آرنج راست به سینه کمک بهتری به کاهش لرزش می کند.

۳- ساختن سه پایه بوسیله زانو: با قرار دادن ارنج روی زانو در حالت نشسته و متمایل کردن آرنج دیگر به سمت بدن می توانید یک سه پایه برای عکاسی لول پایین بسازید.

۴- حالت خوابیده: برای پایداری بیشتر می توانید روی زمین دراز بکشید و با قرار دادن دست کف دست روی زمین (یا در حالتیکه نیاز به ارتفاع بیشتر باشد قرار دادن مشت) زیر لنز  می توانید عکسهای بدون لرزش بگیرید.

۵- نگهداری بصورت اسلحه: مطابق شکل پنج، در این روش شما دوربین را روی بازوی چپ قرار داده و با دست چپ بازوی راست را میگیرید. ممکن است برای عکاسی این روش کمی مشکل باشد اما برای فیلمبرداری بخوبی کار می کند.

۶- روش گهواره: در این حالت مطابق شکل شش، با قرار دادن آرنج روی زانو و دوربین بین مچ دست و بازو، حالتی مثل گهواره برای آن ایجاد می کنید که می تواند به عکسهای بهتر کمک کند.

:اگرچه لرزش دست ها مشکلی نیست که زندگی فرد را تهدید کند، اما می تواند انجام وظایف روزانه را دشوار سازد. اگر مشکل شدیدتر شود، فرد در نگه داشتن لیوان بدون ریختن نوشیدنی موجود در آن، غذا خوردن به صورت عادی، اصلاح کردن و نوشتن با دستخط خوانا نیز دچار مشکل می شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از عصر ایران، لرزش دست ها یکی از مشکلات بسیار شایع است که افراد بزرگسال را تحت تاثیر قرار می دهد. شایع‌ترین دلیل دست های لرزان شرایطی است که به نام لرزش اساسی (Essential Tremor) شناخته می شود و به واسطه اختلال در عملکرد طبیعی مخچه رخ می دهد. از دیگر دلایل دست های لرزان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

شرایط پزشکی از قبیل پرکاری تیروئید، اختلالات مخچه، و بیماری هانتینگتون.

عوارض جانبی دارو. به طور ویژه، برخی داروهای آسم، برخی داروهای ضد افسردگی، لیتیم و برخی داروهای آرامبخش که در صورت توقف ناگهانی مصرف می توانند به لرزش دست ها منجر شوند.

مصرف بیش از حد کافئین که می تواند سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار دهد.

قند خون پایین که می تواند لرزش را موجب شود زیرا اعصاب و عضلات خالی از سوخت شده اند. قند خون پایین می تواند پس از ورزش سنگین نیز رخ دهد.

ترک ناگهانی الکل یا دیگر موادی که بدن به آنها وابسته شده است.

برخی کمبودهای تغذیه ای مشخص.

استرس، اضطراب و عصبانیت که لرزش دست ها را کلید می زنند.

اگرچه لرزش دست ها مشکلی نیست که زندگی فرد را تهدید کند، اما می تواند انجام وظایف روزانه را دشوار سازد. اگر مشکل شدیدتر شود، فرد در نگه داشتن لیوان بدون ریختن نوشیدنی موجود در آن، غذا خوردن به صورت عادی، اصلاح کردن و نوشتن با دستخط خوانا نیز دچار مشکل می شود.

مشکل لرزش دست ها باید جدی گرفته شود زیرا می تواند نشانه هشدار دهنده اولیه از برخی بیماری های عصبی و انحطاطی باشد.

پیش از انتخاب روش درمان، تشخیص دلیل دست های لرزان از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر این مشکل به واسطه یک بیماری زمینه ای شکل گرفته است، درمان آن بیماری می تواند میزان لرزش را کاهش داده یا به طور کامل برطرف سازد.

برخی تغییرات ساده در سبک زندگی و درمانی های خانگی نیز می توانند به بهبود نشانه ها کمک کنند. در ادامه با برخی روش های درمان دست های لرزان بیشتر آشنا می شویم.

  کنترل سطح استرس

استرس یکی از عوامل اصلی یا منجر شونده به شکل گیری دست های لرزان است. در حقیقت، استرس، اضطراب و عصبانیت می توانند زمینه ساز دست های لرزان باشند. از این رو، شما باید تا حد امکان برای کسب آرامش و کاهش استرس و تنش در زندگی خود تلاش کنید.

مدیتیشن، یکی از بهترین گزینه ها برای کاهش استرس است که باید مد نظر قرار بگیرد. مدیتیشن شفافیت را به ذهن باز می گرداند و اعصاب را آرام می سازد.

تنفس عمیق، یکی دیگر از تکنیک های خوب برای مبارزه با استرس است. تنها ۱۰ دقیقه تنفس عمیق از طریق دیافراگم می تواند تا حد زیادی به نفع سیستم عصبی و القا آرامش تمام شود.

نوشیدن چای بابونه یا استفاده از روغن بابونه

بابونه یک گیاه ضد اسپاسم موثر است که به شل کردن اسپاسم های عضلانی – می توانند موجب لرزش دست ها شوند – کمک می کند.

روزانه دو تا سه فنجان چای بابونه بنوشید. برای تهیه چای بابونه، یک چای بابونه کیسه ای یا یک قاشق غذا خوری گل بابونه را در یک فنجان ریخته و سپس آب داغ به آن اضافه کنید و اجازه پنج تا ۱۰ دقیقه دم بکشد. چای را صاف کرده و در شرایطی که همچنان گرم است بنوشید.

همچنین، شما می توانید چند قطره روغن بابونه را به آب وان حمام اضافه کنید تا به آرامش اعصاب کمک کند.

نکته: افرادی که داروهای دیابت مصرف می کنند باید در استفاده از بابونه حد اعتدال را رعایت کنند و این کار را زیر نظر پزشک انجام دهند.

انجام تمرینات مربوط به دست

تمرینات مربوط به دست می توانند موجب تقویت این اندام ها شوند و از شدت لرزش ها کاسته یا به طور کامل از آنها جلوگیری کنند.

یک توپ مخصوص کاهش استرس را کف دست خود قرار دهید.

توپ را تا آنجا که می توانید محکم فشار دهید.

این وضعیت را برای حدود پنج ثانیه حفظ کرده، سپس به آرامی از فشار کم کنید.

این کار را ۱۰ بار تکرار کنید.

این تمرین را چند بار در روز انجام دهید.

همراه با تمرینان مخصوص دست ها، از یوگا نیز بهره ببرید. یوگا در کاهش استرس موثر است و به خواب بهتر کمک می کند. استرس و خواب کم دو عامل کلیدی در لرزش دست ها هستند.

بین ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در روز به انجام یوگا بپردازید تا ایجاد تفاوت در سلامت خود را شاهد باشید.

نوشیدن چای اسطوخودوس یا استفاده از روغن اسطوخودوس

اسطوخودوس یک درمان طبیعی موثر برای مدیریت لرزش دست ها است. این گیاه دارویی برای سیستم عصبی بسیار خوب است که نقشی کلیدی در درمان این مشکل ایفا می کند.

افزون بر این، اسطوخودوس به افراد در غلبه بر اضطراب و استرس کمک می کند که به طور معمول موجب لرزش دست ها می شوند. رایحه آرامش بخش اسطوخودوس سطوح اسید گاما آمینوبوتیریک مغز را افزایش می دهد که یک انتقال دهنده عصبی موثر در مبارزه با استرس است.

بدون در نظر گرفتن این که چه میزان عصبی یا دچار استرس هستید، اثر آرامش بخش اسطوخودوس می تواند خلق و خوی شما را بهتر سازد.

اسانس اسطوخودوس می تواند به روبالشی ها یا آب وان حمام اضافه شود تا به آرامش عضلات منقبض و دچار تنش کمک کند.

همچنین، شما می توانید روزانه چند فنجان چای اسطوخودوس بنوشید. برای تهیه چای اسطوخودوس، سه قاشق غذاخوری از گل های تازه این گیاه یا یک قاشق و نیم از اسطوخودوس خشک شده را به دو فنجان آب داغ اضافه کنید و اجازه دهید به مدت پنج دقیقه دم بکشد.

نوشیدن چای سنبل الطیب یا استفاده از عصاره آن

سنبل الطیب سالیان متمادی است که برای آرامش عضلات و کاهش تنش مورد استفاده قرار می گیرد که برای درمان لرزش دست ها مهم است. افزون بر این، اثر آرامش بخش این گیاه استرس را کاهش داده و خواب را بهبود می بخشد که دو عامل مهم در بهبود مشکل آزار دهنده دست های لرزان هستند.

نصف قاشق چایخوری عصاره مایع سنبل الطیب را روزانه برای کنترل لرزش دست ها مصرف کنید.

گزینه دیگر نوشیدن چای سنبل الطیب چند بار در هفته است. برای تهیه چای سنبل الطیب، یک قاشق چایخوری ریشه سنبل الطیب خشک شده را در یک فنجان آب داغ بریزید و اجازه دهید ۱۰ دقیقه دم بکشد. چای را صاف کرده و آن را بنوشید.

نکته: مصرف سنبل الطیب طی دوران بارداری، دوران شیردهی یا در صورت مصرف داروهای خواب آور تجویز شده یا مسکن های ضد درد بی خطر نیست.

مصرف متعادل ب-کمپلکس

برای درمان لرزش دست ها، مصرف متعادل ب-کمپلکس ضروری است. انواع مختلفی از ویتامین B وجود دارند که به حفظ سلامت اعصاب و عضلات قوی کمک می کنند. به عنوان مثال، ویتامین های B12، B1 و B6 برای حفظ اعصاب سالم و محافظت از آنها در برابر آسیب ضروری هستند.

کمبود ویتامین های B ممکن است به از دست دادن هماهنگی و تعادل بین اندام های مختلف منجر شود که به نوبه خود موج لرزش دست ها می شود. این مساله می تواند به ضعف عضلانی نیز منجر شود.

برای مصرف مکمل های ب-کمپلکس همواره با پزشک مشورت کنید. همچنین می توانید مصرف مواد غذایی سرشار از ویتامین B مانند غلات کامل، زرده تخم مرغ، لوبیا، نخود، سبزیجات سبز برگ، محصولات لبنی و گوشت ماکیان را مد نظر قرار دهید. همچنین، مصرف غذاهای فرآوری شده را کنار بگذارید زیرا دارای ارزش تغذیه ای حداقلی یا بدون ارزش هستند.

دنبال کردن یک رژیم غذایی سرشار از اسیدهای چرب امگا-۳

اسیدهای چرب امگا-۳ برای سیستم عصبی بسیار مفید هستند. این اسیدهای چرب یک پوشش محافظ برای میلین اعصاب ایجاد می کنند که برای حفظ سلامت سلول های عصبی و رفع التهاب مهم است. حتی التهاب خفیف می تواند شرایط افرادی که از دست های لرزان رنج می برند را بدتر سازد.

مصرف ماهی هایی مانند سالمون، تن و ساردین، در کنار کبد ماهی و روغن ماهی را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. افرادی که رژیم گیاهخواری دارند می توانند اسیدهای چرب امگا-۳ را از دانه کتان، روغن دانه کتان، دانه های کدو تنبل و گردو دریافت کنند.

مصرف مواد غذایی سرشار از منیزیم

الکترولیت هایی مانند منیزیم به انتقال تکانه های الکتریکی از اعصاب به عضلات کمک می کنند. از این رو، زمانی که بدن با کمبود این مواد معدنی مهم مواجه می شود، ممکن است اسپاسم عضلات را تجربه کنید که این شرایط می تواند به لرزش دست ها منجر شود.

از جمله مواد غذایی سرشار از منیزیم می توان به دانه های کنجد، حبوبات، مغزهای خوراکی و دانه ها، و سبزیجات سبز برگ اشاره کرد.

مصرف مکمل های منیزم نیز می تواند به اصلاح کمبود این ماده معدنی در بدن کمک کند، اما پیش از آغاز مصرف با پزشک خود مشورت کنید.

اجتناب از کافئین

اگر از لرزش دست ها رنج می برید زمان آن فرا رسیده تا میزان مصرف کافئین خود را به حداقل برسانید یا به طور کامل قطع کنید.

مصرف زیاد کافئین می تواند موجب تحریک سیستم عصبی مرکزی شود و این شرایط می تواند موجب شکل گیری لرزش در دست ها شود. در کنار لرزش دست ها، مصرف زیاد کافئین می تواند به سردرد، سرگیجه، اضطراب و تپش قلب جدی منجر شود که انجام فعالیت های روزانه را دشوار می سازند.

نه تنها قهوه، بلکه باید از تمام نوشیدنی ها و مواد غذایی حاوی کافئین پرهیز کنید.

ترک الکل و سیگار

هنگامی که موضوع تغییرات سبک زندگی که به کنترل لرزش دست ها کمک می کنند، مطرح می شود، ترک الکل و سیگار دو عامل کلیدی هستند.

مصرف بیش از اندازه الکل تاثیر مستقیم بر سیستم عصبی دارد. در حقیقت، الکل می تواند سیستم عصبی را به شدت تضعیف کند و موجب لرزش در دست ها شود.

در کنار الکل، شما باید سیگار را نیز ترک کنید. نیکوتین بیش از اندازه در بدن می تواند موجب شکل گیری لرزش در دست ها شود و با گذشت زمان شرایط وخیم‌تر نیز می شود.

روش صحیح در دست گرفتن دوربین عکاسی و موبایل

طریقه در دست گرفتن دوربین یکی از آن مهارت هایی است که معمولا نادیده گرفته می شود در حالی که یادگیری این مهارت می تواند تاثیر به سزایی در افزایش کیفیت عکس ها داشته باشد . حتی اگر تنظیمات دوربین را با توجه به شرایط محیطی به درستی انجام داده باشید , نگه داشتن اشتباه آن می تواند موجب لرزش دست شما و در نهایت افت کیفیت عکس شود

حتما می دانید که بهترین روش برای جلوگیری از لرزش دوربین استفاده از سه پایه است . با این حال اگر برای دوربین خود سه پایه خریداری کرده باشید هم همیشه سه پایه در دسترس نیست . بنابراین باید یاد بگیرید که چگونه از بدن خود یک سه پایه بسازید تا از لرزش دوربین در زمان ثبت عکس , جلوگیری شود . روش صحیح نگه داشتن دوربین به نوع دوربین شما ( می تواند کامپکت یا SLR باشد ) و تمایل تان به استفاده از منظره یاب یا LCD دوربین بستگی دارد . در ادامه سعی شده روش های صحیح در دست گرفتن دوربین آموزش داده شود . توجه داشته باشید که این توضیحات برای افراد راست دست ارائه شده است .

 

 

دوربین های SLR

Holding Camera Standing Horizontal

طرز صحیح قرارگیری دوربین SLR در دست

این دوربین ها سنگین تر از دوربین های Compact هستند و معمولا لنز هم روی آن ها نصب می شود , در نتیجه وزن دوربین افزایش می یابد . بنابراین این دوربین ها را باید خیلی محکم و با ثبات در دست گرفت تا در زمان عکس برداری , لرزشی در دوربین ایجاد نشود . در زمان نگه داشتن دوربین های SLR :

– با انگشتان دست چپ , لنز را به آرامی در دست بگیرید .

– از دست راست برای کنترل تنظیمات دوربین استفاده کنید .

– آرنج ها را به سینه فشار دهید .

– دوربین را به آرامی به پیشانی فشار دهید و سر را کمی به جلو خم کنید .

فشرده شدن آرنج ها به سینه , تکیه گاه محکمی را برای دوربین به وجود می آورد . دست چپ عمده وزن دوربین را تحمل می کند . سه انگشت پایین دست راست با کمک کف دست , دوربین را محکم نگاه می دارند . انگشت اشاره دست راست روی دکمه ی شاتر قرار می گیرد و انگشت شست در پشت دوربین . در این حالت اگر دست چپ را رها کنید , دست راست دوربین را به خوبی نگه داشته است .

دوربین های کامپکت و گو شی های موبایل

 

 

۲-holding_compact_camera1

طرز صحیح قرار گیری دوربین های Compact و گوشی موبایل

دوربین های کامپکت و گوشی های موبایل سبک تر هستند ولی کوچک بودن آن ها , در دست گرفتن شان را دشوار می کند . اگر دوربین شما منظره یاب خوبی دارد از آن استفاده نمایید تا دوربین به بدن تان نزدیک تر و در نتیجه متعادل تر باشد . استفاده از LCD دوربین گرچه برای خیلی ها راحت تر است ولی مجبورید دوربین را از بدن خود دور نگه دارید که مشکل کاهش تعادل را به همراه خواهد داشت . در زمان نگه داشتن دوربین های کامپکت و گوشی های موبایل :

– دوربین را با دودست در فاصله ۳۰ سانتی متری بدن خود نگه دارید .

– آرنج ها را به بدن بچسبانید .

– بند دوربین را به دور مچ دست بیاندازید . انگشت ها حتما باید به بدنه دوربین بچسبند . رها بودن انگشت ها در اطراف دوربین , احتمال مسدود کردن نور فلش یا قرار گرفتن آن ها در مقابل لنز را افزایش می دهد .

 

 

دیگر حالت های نگه داشتن دوربین

۳-۱-holding_compact_camera5

در وضعیت عمودی هم آرنج ها به بدن می چسبند و انگشتان دو دست به شکلی که ملاحظه می کنید در دو طرف دوربین محکم می شوند .

باز بودن آرنج ها احتمال لرزش دست را افزایش می دهند . اگر انگشت ها رها باشند هم ممکن است در مقابل لنز یا فلاش قرار گرفته و تصویر یا نور فلاش مخدوش کنند .

 

 

۳-۲-holding_compact_camera1

نگه داشتن دوربین با یک دست , تعادل آن را از بین می برد . ضمن آن که با انداختن بند دوربین به دور مچ دست می توانید از افتادن آن جلوگیری کنید .

 

 

۳-۳-holding_compact_camera

مورد دیگری که جزو حالت های خطا حساب می شود را در زیر مشاهده می کنیم :

 

 

Elite-holding_compact_camera4

وضعیت پاها در حالت ایستاده

 

 

۴-holding_camera_standing_position

وضعیت غلط ( عکس سمت راست ) و وضعیت صحیح ( عکس سمت چپ ) از گرفتن دوربین در حالت ایستاده

پاها را باید به اندازه عرض شانه باز کرده و پای چپ را کمی جلوتر قرار دهید تا تعادل بدن بهتر حفظ شود . بهتر است زانو ها هم کمی خمیده باشند . اگر چه واژه ” عکاسی ” با ” سربازی ” هم آهنگ است ولی نیاز نیست در زمان گرفتن عکس , خبردار بایستید !

 

 

عکاسی در حالت نشسته

۵-holding_camera_support_kneeling

گرفتن صحیح دوربین در حالت نشسته

گاهی لازم است از منظر پایین از سوژه مورد نظر خود عکاسی کنید . بهترین حالت در چنین مواقعی آن است که زانو بزنید و زانوی راست را روی زمین قرار دهید . به این ترتیب می توانید از زانوی چپ به عنوان تکیه گاه استفاده کنید . اگر نمی خواهید روی زمین بنشینید , می توانید به حالت چمباتمه روی پای راست نشسته و دست ها را روی دو زانوی خود بگذارید . اگر جو عکاسی بدجور شما را گرفته است , می توانید کاملا روی زمین نشسته و بدنتان را به تکیه گاه محکمی برای دوربین تبدیل کنید . توجه داشته باشید که در هر سه حالت , آرنج ها روی زانو ها قرار گرفته و محکم می شوند .

استفاده از سایر تکیه گاه ها

همانطور که گفته شد , یکی از رموز ابتدایی برای گرفتن عکس های خوب , جلوگیری از لرزش دوربین است . علاوه بر یادگیری روش نگاه داشتن دوربین , استفاده از تکیه گاه های موجود در اطراف هم می تواند به ثابت نگه داشتن دوربین در زمان عکسبرداری کمک کند . بنابراین به دنبال یک دیوار , درخت , تخته سنگ , اتومبیل یا ستونی باشید تا با تکیه بر آن , ثبات دوربین را افزایش دهید . باید بتوانید وزن قسمت بالایی بدن را روی تکیه گاهی که انتخاب می کنید بیاندازید , همچنین بهتر است پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید .