انتخاب زاویه درست در عکاسی
وقتی برای اولین بار یک دوربین حرفه ای را در دست می گیرید، اولین چیزی که به ذهنتان می رسد این است که عکاسان حرفه ای چه کار می کنند. ممکن است بارها سعی کرده باشید عکس هایی همانند آن ها بگیرید، اما احتمالا هیچ وقت عکس هایتان شبیه آن ها نشده است. بحث بر سر عکس های منظره و طبیعت بی جان نیست.
این روز ها دوربین های دیجیتال پیشرفته، عکاسی طبیعت را به یک سرگرمی همگانی بدل کرده اند. اما عکس های پرتره چطور؟ عکاسان هنوز هم مهارت های خود را در این زمینه به پیشرفت فناوری نباخته اند.
هنوز هم انتخاب یک زاویه مناسب، مهم ترین بخش انتخاب کادر است. مطمئناً تنها داشتن یک اتومبیل پورشه شما را به یک راننده فرمول یک تبدیل نمی کند. رانندگان حرفه ای می دانند که دقیقاً کجا باید بپیچند.
عکاسان حرفه ای هم می دانند از کدام زاویه سوژه خود را شکار کنند! بیشتر عکس های پرتره طوری گرفته می شوند که دوربین دقیقاً هم سطح چشم ها قرار دارد. این کار هیچ دلیل و قانون خاصی ندارد و احتمالا به نوعی عادت قدیمی باز می گردد. زیرا با تنظیم دوربین در این سطح، تمامی سر و صورت سوژه در تصویر گنجانده می شده است. تقریباً شبیه همان چیزی که نقاشان در تابلوهای رئالیستی بدان عمل می کردند.
از آنجا که اغلب دوربین های دیجیتال به کاربر امکان می دهند در هنگام عکسبرداری از LCD آن استفاده نمایید، دیگر می توانید هنگام عکسبرداری دوربین را از صورت خود دور نمایید و آن را در زاویه هایی غیر معمول تر نگاه دارید.
سعی کنید با کج و راست کردن زاویه افقی دوربین، زاویه های بهتری را برای عکسبرداری پیدا کنید. یا مثلا دوربین را بالای سر یا جلوی سینه خود نگاه دارید. دور شدن از سوژه در هر حالت می تواند شدت تغییر زاویه را ملایم تر کند. فرقی نمی کند؛ مهم این است که هم سطح صورت نباشد. یکی از بهترین زاویه های عکسبرداری پرتره از کودکان این است که روی زمین دراز بکشید و دوربین را کمی پایین تر از صورت او نگاه دارید.
ـ نکته منظره ای:
یکی از زیباترین زوایای عکسبرداری از کوه ها هنگامی به وجود می آید که به پشت، روی زمین بخوابید و دوربین را رو به آسمان بگیرید.
دوربین را هم سطح کمرتان نگاه دارید و در حالی که راه می روید، عکس بگیرید. احتمالاً برخی از عکس هایتان محو خواهند بود، اما برخی دیگر از آن ها بسیار زیبا می شوند. این کار به ویژه در زمان عکسبرداری از مکان های مربوط به گردشگری و در نور روز بسیار کاربرد دارد. بهتر است در این حالت فاصله شما از خود محل به گونه ای باشد که سوژه اصلی (مثلا ساختمان قدیمی آن) در تصویر بگنجد.
هنگامی که از یک سوژه با خطوط موازی زیاد عکسبرداری می کنید (مثل یک دیوار یا پرچین)، دوربین را با زاویه ۴۵ درجه از سطح قائم نگاه دارید تا جلوه ای زاویه دار به تصویر بدهد. این کار حالت زیباتری نسبت به زاویه مستقیم دارد.
هنگامی که یک زاویه خوب پیدا می کنید، هرگز تصور نکنید با قرار گرفتن در آن ممکن است دیگران درباره شما چه فکری کنند. زاویه خوب برای شما ماندگارتر از تصور افراد نا آشنا است. سعی کنید با نشان دادن نتیجه عکس روی LCD دوربین، امکان تماشای زاویه زیبایتان را به آن ها نیز بدهید.
زاویه ای در حدود ۳۰ درجه بالاتر یا پایین تر از سطح چشم برای عکس های پرتره بسیار مناسب است، اما هرگز زاویه های پایین تر از این سطح را برای افراد چاق به کار نبرید.
نتیجه عکس، سوژه را بسیار بزرگ تر از اندازه واقعی نشان خواهد داد. دقیقاً به همین دلیل عکاسان حرفه ای برای بزرگ تر نشان دادن چیز های کوچک، روی زمین دراز می کشند و از سوژه رو به بالا عکس می گیرند.
بهترین عکس های پرتره معمولاً هنگامی ثبت می شوند که نگاه سوژه (به طور طبیعی و نه با چرخاندن مصنوعی گردن) به سوی دیگری است. اما اگر سوژه شما دقیقاً داخل دوربین نگاه می کند، حداقل سعی کنید زاویه ای بالاتر یا پایین تر را انتخاب کنید. پیدا کردن یک زاویه مناسب در اکثر اوقات بستگی به خود سوژه و ارتفاع آن دارد. اما یک قانون کلی را فراموش نکنید: هرگز زاویه ای را انتخاب نکنید که همه آن را می بینند
بهترین زاویه دید
انتخاب زاویه دید و محل قرار گرفتن دوربین نسبت به موضوع عکاسی یکی از مهمترین قسمتهای خلق یک عکس خوب است. ولی افراد کمی به آن توجه می کنند. وقتی از گروهی از دوستان عکس می گیرید، چقدر موقعیت خود را تغییر می دهید تا بهترین زاویه را پیدا کنید؟
اولین تغییر آشکاری که با عوض کردن زاویه دید مشاهده می کنید. در پشت زمینه تصویر است. اگر سوژه عکاسی را نمی توانید به آسانی جابجا کنید، بهترین راه حل تغییر زاویه دید است یعنی شما به عنوان عکاس باید آنقدر جابجا شوید تا موقعیت مناسب را پیدا کنید.
با تغییر زاویه دید نسبت به سوژه عکاسی شما می تواند کاملاً متفاوت به نظر برسد. با انتخاب یک زاویه درست می توانید کاری کنید که عکس های شما کاملاً پویا به نظر برسند. برای این منظور سعی کنید از زوایای مختلف از سوژه خود عکس بگیرید. مخصوصاً برای عکس های ورزشی سعی کنید تعداد بیشتری عکس بگیرید زانو بزنید و تا می توانید به زمین نزدیک شوید.
همینطور با این تغییرات پرسپکتیو شما می تواند به شدت تغییر حالت دهد، بخصوص اگر از لنزهای استفاده کنید. اگر از فردی در حالت ایستاده و تمام قد عکس می گیرید و از یک لنز Wide استفاده کنید. در این صورت سر فرد نسبت به بدن او بزرگتر دیده می شود. و اگر زانو بزنید و با همین لنز از پایین عکس بگیرید به طوریکه دوربین هم سطح با کمر کسی که از او عکس می گیرید باشد مشاهده خواهید کرد عکس شما تناسب بیشتری با بدن فرد دارد.
وقتی که در فضای آزاد و در طبیعت عکاسی می کنید مشاهده خواهید کرد که با تغییر زاویه دید دوربین اثر تابش آفتاب هم بر سوژه شما تغییر می کند. این وضعیت یکی از محدودیت های زاویه دید است که خود یک یحث کامل را می طلبد.
در اینجا چند مثال ارائه شده است که اثر زاویه دید در تصویر را نشان می دهد.
۲انتخاب زاویه دید عکاسی
دو عکس تمام قد بازاویه افراط شده و یک لنز Wide معمولی می تواند تأثیر زیادی در افزایش حالت پرسپکتیو در عکس داشته باشد. در هر دو تصویر مشاهده می شود که استفاده از زوایای متفاوت یک پشت زمینه یکنواخت به ما هدیه کرده است.
این دو تصویر از زوایایی شبیه به زوایای قبلی گرفته شده است با این تفاوت که کمی در آنها از زوماستفاده شده است. همانطور که می بینید، از حالت پرسپکتیو عکس کمی کاسته شده است ولی به عکس احساس زنده بودن را بخشیده است.
وقتی عکس هایی می گیرید که در پشت زمینه آن آسمان با درخشندگی های خاص خود قرار دارد باید به exposure دوربین خود توجه بیشتری نشان دهید. و اگر دوربین را در حالت اتومات قرار داده باشید چهره شخص بسیار تیره می شود. با تغییر exposure چند عکس بگیرید تا بهترین وضعیت را پیدا کنید.
انتخاب زاویه دید عکاسی
این عکس ها از همان وضعیت ولی از بالا سمت راست گرفته شده است و همان وضعیت کاهش اثر پرسپکتیو در وضعیت زوم کردن دیده می شود. نکته ای که در این تصویر مشاهده می شود این است که ارتفاع ظاهری دوربین با تغییر زاویه سر فرد متغیر است.
در نهایت به این نکته ها توجه کنید:
تغییر زاویه دوربین اثر تابش آفتاب بر سوژه را کمتر کنید.
زاویهای در حدود ۳۰ درجه بالاتر یا پایینتر از سطح چشم برای عکسهای پرتره بسیار مناسب است،
در عکسبرداری از کوهها و طبیعت به پشت، روی زمین بخوابید و دوربین را رو به کوه بگیرید . یا دوربین را همسطح کمرتان نگاه دارید.
برای عکس های ورزشی سعی کنید زانو بزنید و تا می توانید به زمین نزدیک شوید.
و در آخر یک قانون کلی را فراموش نکنید: “هرگز زاویهای را انتخاب نکنید که همه آن را میبینند!