پانوراما چیست
پانوراما چیست
به هر گونه دورنمای وسیع سراسری از یک فضا، سَراسَرنَمایا پانوراما گفته می‌شود. در قرن ۱۹، زمانی که انسانها عکاسی سراسرنما را اختراع کردند، به هم چسباندن عکسها تنها راه ساخت سراسرنما بود کلمه پانوراما از معادل انگلیسی آن یعنی Panorama گرفته شده‌است. کلمه Panorama خود از ترکیب Pan (به معنی all = همه) و rama (به معنی sight = دید) ساخته شده‌است؛ پس می‌توان آنرا «چیزی که همه اطراف را در بر می‌گیرد» معنی کرد. به همین دلیل عکسهای پانوراما را در فارسی عکسهای سراسرنما نیز می‌نامند. به هر گونه بازنمایی یک منظره با زاویه‌ای باز چه در نقاشی، عکاسی یافیلم‌برداری نیز سراسرنمایی گفته می‌شود. چنانچه بخواهید از یک موضوع یا منظره وسیع بدون فاصله گرفتن زیاد عکسی تهیه کنید، عکاسی پانوراما مناسب ترین روش خواهد بود.به کمک پاناروما میتوانید محیط بسیار گسترده تری از روش معمول را در کادر قرار دهید بدون آنکه نیاز به لنز های عریض یا فاصله گرفتن زیاد از سوژه داشته باشید. مثلا در یک عکس پاناروما میتوانید که از شرق تا غرب شهر خود را در عکس گنجانده و حتی عکس های ۳۶۰ درجه ای تهیه نمایید. عکسهای سراسرنماعکس‌هایی هستند که فضای وسیعتری نسبت به عکسهای معمولی را پوشش می‌دهند؛ و نحوه ساخت آنها چنین است که با کنار هم قرار دادن تعدادی عکس معمولی به‌وجود می‌آیند.
بازدید ادامه مطالب با کلیک روی این مطلب
پانوراما چیست
. تعداد عکسی که برای ثبت یک عکس سراسرنما لازم است، بستگی به فاصله کانونی دارد. هرچه فاصله کانونی بیشتر باشد، (یعنی بزرگنمایی بیشتر و زاویه دید کمتر) در هر عکس قسمت کمتری از صحنه جای می‌گیرد و باید عکسهای بیشتری گرفت. کلمه پانوراما در اصل توسط نقاش ایرلندی Robert Barker ابداع شد. این نقاش از این کلمه برای نشان دادن نقاشی های پانورامایی که از Edinburg مرکز اسکاتلند گرفته بود استفاده می کرد. تصویر زیر نمایی از Edinburg قدیم به صورت پانوراما است و می توان حدس زد نقاشی های پانورامای Barker از همین منظره ها اقتباس شده است. البته در گذشته عکس های پانوراما هم انداخته می شد. ولی این عکس ها در واقع با چسباندن چند عکس به یکدیگر ساخته می شدند. عکس زیر یک پانورامای قدیمی از موسکو است که با چسباندن و کنار هم قرار دادن سه عکس عادی، ساخته شده است. با کلیک کردن روی این عکس می توانید آن را در سایز بزرگ مشاهده کنید.
عکاسی پانوراما امروزه به عنوان یک تکنیک در عکاسی شناخته شده که توسط آن شما می توانید عکس یک محیط یا منظره وسیع را بدون اینکه خیلی از سوژه مورد نظرتان فاصله داشته باشید، بگیرید. در واقع در عکس پانوراما محیط بسیار وسیعی می تواند در عکس شما گنجانده شود. به طور مثال شما در عکس پانوراما می توانید تصویر شرق تا غرب منظره شهر را مشاهده کنید. عکس های پانوراما را می توانید به صورت افقی، عمودی یا ۳۶۰ درجه بیاندازید.
انتخاب نقطه مناسب برای عکاسی:
اگر هدف اصلی شما برای گرفتن یک عکس پانوراما چاپ کردن آن است، پیشنهاد می‌کنم از قرار دادن دوربین در نزدیکی کناره های منظره دوری کنید. برای مثال، اگر شما دوربین را نزدیک به لبه پلی قرار می‌دهید، به طور خود به خود قسمتی از پل ناپدید خواهد شد. بنابراین شما یک منحنی ناقص در عکس پایانی خواهید داشت. اگر ازیک لنز واید استفاده می‌کنید سعی کنید در کادر خود از المانهای پویا استفاده کنید. اگر در منظره شما یک آفتاب شدید قرار داشت که باعث به وجود آوردن مشکل در نوردهی می‌شد سعی کنید نقطه ای را برای عکاسی انتخاب کنید که خورشید پشت جسمی‌پنهان شود. برای مثال میتوانید خورشید را پشت درخت، ساختمان یا مجسمه ای قرار دهید. در زیر به بررسی چند عکس پانوراما می‌پردازیم.
پیش زمینه خالی بسیار زیاد است.
کمی‌بهتر است، اما برج آزادی در کنار پیش زمینه وسیع عکس، کمی‌دور بنظر می‌رسد.
عکاسی پانوراما بدون استفاده از سه پایه:
برای بدست آوردن نتیجه خوب بدون استفاد از سه پایه، مطمئن شوید که روی یک نقطه ایستاده اید و در هنگام چرخیدن و عکس گرفتن دوربین را نزدیک خود (نقطه چرخش) گرفته اید. در هنگام عکسبرداری از جای خود تکان نخورید و به سمت جلو و عقب نروید، سعی کنید آرام و استوار باشید. کاری که شما می‌کنید همان شبیه سازی پایه دوربین است: یعنی دوربین را تراز و استوار نگه داشتن و چرخاندن آن حول یک نقطه ثابت. تمام این نکات به شما کمک می‌کند تا پانوراماهای خوبی بیافرینید.
عکس گرفتن برای ایجاد یک تصویر پانوراما
چه تعداد عکس نیاز است؟
هر عکس باید نزدیک به ۵۰% یا حداقل ۳۰% با عکس قبلی و بعدی اشتراک داشته باشد. دقت داشته باشید که برای میزان اشتراک با عکس بعدی اهمیت ندارد که دقیقا چه مقدار اشتراک قرار می‌دهید و یا حتی مقدار این اشتراک می‌تواند بین هر جفت عکس متفاوت باشد، بنابرین فقط مقدار اشتراک را حدس بزنید کافی است. اگر فکر می‌کنید که به ۱۰ عکس نیاز دارید اما ۹ یا ۱۱ عکس می‌گیرید اهمیتی ندارد. اما اگر می‌خواهید تعداد عکس مورد نیاز را به طور دقیق پیدا کنید طبق فرمول زیر محاسبه کنید. اولین کار این است که مقدار میدان دید افقی ( HFOV ( Horizontal Field of View را برای عکستان پیدا کنید که بستگی به جهت دوربین دارد. ( عکستان عمودی یا افقی باشد )
اگر از دوربین ۳۵mm استفاده می‌کنید این مقدار برابر است با:
Portrait HFOV = 2 * tan-1(12 / focal_length)
Landscape HFOV = 2 * tan-1(18 / focal_length)
بعد از بدست آوردن مقدار HFOV به وسیله فرمول زیر تعداد عکس مورد نیاز را بدست بیاورید، توجه داشته باشید فرمول زیر فقط برای پانورامای ۳۶۰ درجه با ۵۰% اشتراک بین عکس می‌باشد.
Number of images to take = 36000 / ( 50 * HFOV )
فرمول دیگر برای بدست آوردن تعداد عکس با مقدار اشتراک و زاویه نمای پانورامای متغیر می‌باشد، فرض می‌کنیم P مقدار درصد اشتراک و A زاویه نمای پانوراما.
Number of images to take = 100 * A / ( (100 – P) * HFOV )
بدین ترتیب شما میتوانید تعداد عکسها را حساب کنید.
عمق میدان:
به دلیل اینکه عکسهای پانوراما میدان دید وسیعی را در بر می‌گیرند باید از ابتدای منظره تا افق دور دست منظره کاملا شارپ و واضح باشد، در نتیجه نیاز به عمق میدان زیادی می‌باشد. میتوانید با Hyper Focal Distance بیشترین عمق میدان را بدست آورید. به یاد داشته باشید در مواقعی که در فضای داخلی عکاسی می‌کنید نیازی ندارید که فرا تر از دیوارهای اتاق کانونی باشد و در نتیجه میتوانید برای کاهش زمان نوردهی از دیافراگم های باز استفاده کنید. در هنگام عکاسی مقدار کانونی خود را تغییر ندهید زیرا باعث تغییر در میدان دیدعکس می‌شود و بسیاری از نرم افزارها نمی‌توانند از پس این تغییر بر آیند.
پس در پایان نیاز دارید که:
۱.تصمیم بگیرید که چه مقدار عمق میدان نیاز دارید.
۲.مطمئن شوید تنظیماتتان برای تمام تک عکس پانورامایتان مناسب است یا خیر.
تعادل سفیدی:
بعضی دوربین های دیجیتال می‌توانند رنگ ها را که در اثر تابش نور به وجود می‌آیند را اصلاح کنند. برای مثال نور تنگستن باعث بجود آمدن رنگ زرد در سراسر عکس می‌شود. اگر از منظره ای عکاسی می‌کنید که چندین نور ترکیبی دارد دوربین برای هر عکس تعادل سفیدی مختص به همان عکس را تنظیم می‌کند. بنابر این شما در آخر هنگام ادغام کردن آنها به مشکل برخواهید خورد زیرا رنگها در هر فریم متفاوت است. باید یک تعادل سفیدی برای تمام عکسهایتان داشته باشید پس بهترین تعادل سفیدی را برای عکسهایتان به صورت دستی انتخاب کنید. به این ترتیب که از منظره چندین بار با تعادل سفیدی های مختلف عکس بگیرید و در آخر ببینید کدام بهترین است. البته اگر با فرمت RAW عکاسی می‌کنید دیگر مشکل تعادل سفیدی نخواهید داشت زیرا با نرم افزار های RAW Processing میتوانید هنگام پردازش عکس بهترین تعادل سفیدی رو انتخاب کنید.
کنتراست و روشنایی (نور دهی) :
مشکلات و اختلافات نوری بر اساس موارد زیر می‌باشد:
۱- مناطقی که سایه زیاد و نور شدید می‌باشد، اختلاف نوری زیاد بین روشنایی و سایه ها.
۲- در بخشی از منظره نور مستقیم وارد دوربین شود.
من این روش را مناسب دیدم که دوربین را بگردانم در حالی که شاتر را تا نیمه نگه داشته‌ام در این صورت دوربین در حال فوکوس کردن و همچنین در حال نور سنجی می‌باشد و به راحتی می‌توانم جاهایی که به مشکل بر خواهم خورد را ببینم. اگر نور دهی تغییر کند مطمئنا به مشکل بر می‌خوریم. اگر اجازه بدهیم که دوربین در مورد نورسنجی تصمیم بگیرد یقینا هر فریم پانوراما به نور ایده آل ثبت می‌شود، اما این باعث می‌شود که در قسمتی از عکس که نور زیاد است سایه ها تاریک ودرعکس بعدی که نور کم است سایه ها روشن ثبت شوند. این به این معنا است که هنگام ادغام عکس به مشکل بر خواهیم خورد.
به عکس زیر که در فرهنگستان هنر با مد خودکار گرفته ام توجه کنید.
عکس 1 و ۲ تغییرات نوردهی را به طور برجسته نشان میدهد و تغییرات کمتری در عکسهای ۵ و ۶ می‌بینیم. نرم افزار های مختلف از عهده این اختلاف تضاد بر نخواهند آمد بنابراین روش زیر را پیشنهاد می‌کنم. من از روش ۱ Stop استفاده می‌کنم، یعنی اجازه می‌دهم نوردهی تا ۱ Stop تغییر کند، برای مثال اگر میانگین نوردهی با سرعت ۱/۳۰s باشد سپس دیگرعکسها نباید کمتر از ۱/۶۰s یا بیشتر از ۱/۱۵s باشد. بهترین کار اینست که مناطق روشن و تاریک را نورسنجی کنید وسپس میانگین آنرا بدست بیاورید و با استفاده از روش ۱ Stop میتوانید مناطق تاریک را کمی‌روشنتر و مناطق روشن را کمی‌تاریکتر ثبت کنید.
همانطور که در تصویر می‌بینید عکسهایی که نور شدید در آن وجود ندارد، سرعت شاتر را پایین برده ام و عکسهایی که نور شدید وجود دارد سرعت شاتر را بالا برده ام. اگر اجازه می‌دادم دوربین به طور خودکار ار فریمی‌که دارای نور شدید است عکاسی کند یک عکس ضد نور به وجود می‌آمد، مانند عکس شماره ۱ در تصویری که دوربین روی مد خودکار بوده. اگر دوربین شما دارای تنظیم دستی است، میتوانید نوردهی را تغییر بدهید. اگر این طور نیست و نمی‌توانید این کار را انجام بدهید بهترین کار اینست که نوردهی را بر اساس منظره تنظیم کنید و سپس با استفاده از AE Lock تمام عکسهای شما با تنظیمات یکسانی به وجود می‌آیند.
نور پردازی در پانوراما:
اگر منظره‌ای که می‌خواهید عکس بگیرید دارای نور خوبی نباشد دوربینتان فوری استفاده از فلاش را پیشنهاد می‌کند. توصیه می‌کنم که از فلاش روی دوربین استفاده نکنید، به دو دلیل:
۱-فلاش سرخود دوربین پوشش میدانی محدودی دارد. زمانی که از لنز واید استفاده می‌کنید به هنگام فلاش زدن، قسمتی ازنور آن به لنز بر خورد می‌کند و باعث افتادن سایه لنز در عکس می‌شود.
۲- فلاش سایه‌های شدیدی به وجود می‌آورد و موقع ادغام روی هم نمی‌افتند زیرا سایه ها با چرخش دوربین تغیر می‌کند.
پیشنهاد من برای نور پردازی:
۱- از رفلکتورهای بزرگ استفاده کنید و نور فلاش را به آن بتابانید، زیرا در این صورت نور ملایمی‌به وجود می‌آید.
۲- اگر در اتاق دارید عکاسی می‌کنید که دارای دیوارهای مناسبی است، از دیوار پشتتان به عنوان رفلکتور استفاده کنید، اما مراقب باشید که به هنگام استفاده از لنز واید سایه خودتان و دوربینتان در کادر نیفتد.
۳- اگر در فضای داخلی عکاسی می‌کنید، تمام چراغ ها را روشن کنید تا نور مناسبی برای عکاسی داشته باشید. اما مراقب نور های مخلوط باشید زیرا باعث به وجود آمدن سایه های زیاد و ته رنگ زرد می‌شود به خصوص لامپ های تنگستن.
۴- از استدیو فلاش با رفلکتور یا سافت باکس استفاده کنید، اما دقت داشته باشید هنگام عکاسی آنها را حرکت ندهید. زیرا با تغییر آنها سایه ها تغییر میکنند و به هنگام ادغام به مشکل بر می‌خورید.
۵- از نوردهی طولانی استفاده کنید.
اگر شک دارید دو بار عکس بگیرید:
بعضی اوقات در عکستان پنجره‌ای وجود داردکه می‌خواهید بدون فرا یا فرو نوردهی شدن، منظره پشت آنرا ثبت کنید. نور دهی که شما برای داخل اتاق در نظر می‌گیرید ممکن است برای نمای بیرون پنجره مناسب نباشد. به همین دلیل میتوانید دو عکس یا بیشتر از آن نما بگیرید، یکی با نوردهی معمولی که برای همه فریم های پانوراما یکی است و دیگر بر اساس نور سنجی نمای پشت پنجره یا هر قسمت دیگر که فکر می‌کنید نوردهی متفاوتی نیاز دارد، سپس میتوانید به وسیله نرم افزارهای مناسب آن قسمت ها را جایگزین کنید و بعد ادغام کنید.
عکس بالا را با فاصله کانونی ۱۲ میلیمتر, ۳۸ فریم به صورت ۳ ردیفه با ۵۰ درصد اشتراک و بدون سر سه پایه پانوراما گرفته ام و این باعث شده خروجی کار خیلی تمیز نباشد. برای دیدن عکس بزرگتر روی عکس فوق کلیک کنید. اما در نظر داشته باشید برای شروع شما هم می توانید بدون سر سه پایه پانوراما عکس بگیرید اما زمان بیشتری باید برای ادغام و روتوش آن بگذارید.
عکاسی پانوراما چیست؟
عکاسی پانوراما ممکن است چندین تعریف داشته باشد، اما برای ما، آن نوعی از عکاسی است که در آن عکسهایی با زاویه دید بسیار عریض گرفته می شود. این زاویه دید عریض که درباره آن صحبت می کنیم ، زاویه دید عریض عمومی نیست، بلکه بزرگتر از میدان دید بشری (حدود ۷۵ درجه) می باشد. این ، یک اتفاق رای بین کسانی است که عکسهای پانوراما را خلق می کنند. در حقیقت تعریفی رسمی وجود ندارد که به ما بگوید این زاویه عریض و آن پانوراماست.
عکاسی پانوراما ـ انواع عکسهای پانوراما
با ظهور نرم افزار پردازش تصویر، بشر شروع به استفاده از تصاویر دیجیتالی برای خلق عکسهای پانوراما کرد. به عنوان مثال، آنها از تک ـ شات، اپتیکی برای ثبت یکپارچه تصاویر ۳۶۰ درجه در آن واحد، استفاده میکنند ، یا چندین عکس می گیرند و به هم می چسبانند. با تک ـ شات ما می توانیم تصاویر ۳۶۰ درجه پانوراما در عرض را خیلی سریع بگیریم، اما به خاطر محدودیت در ارتفاع ، ما نمی توانیم بالا و پایین را در تصاویر پانوراما تک ـ شات ببینیم.با لنزهای استاندارد یا لنزهایی با زاویه دید عریض، ما می توانیم چندین عکس دیجیتالی گرفته و به هم بچسبانیم تا تصویر پانوراما را بدست آوریم، که زاویه ای گسترده هم در عرض و هم در ارتفاع دارد، و این زاویه گسترده اغلب کمتر از ۱۸۰ درجه کمتر است.اگرچه این نوع از تصاویر می تواند برخی نیازهای ما را برطرف نماید، اما پیشرفت در این نوع عکاسی نمی تواند متوقف شود. اکنون عکاسی پانوراما ۳۶۰ در ۱۸۰ درجه یکی از مهمترین بخشهای عکاسی به شمار می رود. میدان دید ۳۶۰ در ۱۸۰ درجه به ما اجازه میدهد تا هر زاویه از مکانی را که از آن عکس گرفته ایم مشاهده کنیم و با یک نرم افزار مشاهده این تصاویر ما می توانیم تاثیر واقعیت مجازی را روی کامپیوترها مشاهده کنیم ، که این به ما نسبت به تصاویر پانوراما معمولی حس بیشتری برای غوطه ور شدن می دهد.
انواع پانوراما
تصاویر پانوراما به طور کلی به سه دسته تقسیم می شوند:
۱ـ پانوراما عریض: که می تواند از چندین عکس به هم پیوسته در عرض تشکیل شود و قابلیت پرینت بر روی کاغذ را دارد.
۲- پانوراما ۳۶۰ درجه: