عکاسی ماکرو چیست

عنوان : عکاسی ماکرو

عکاسی ماکرو یکی از انواع تکنیک های رایج عکاسی در جهان است که وجود این امکان به خاطر وسایل عکاسی بسیار خوبی است که روز به روز رد حال پیشرفت و ارتقا هستند. ۳۰ سال قبل عکاسی ماکرو چیزی نبود که هر کسی قادر به انجام آن باشد نه به این دلیل که تکنیک ها و ترفندهای خاص زیادی داشت. اما خوشبختانه امروزه تعدا آن قابل توجه است.

اگر نمی دانید عکاسی ماکرو چیست، اجازه دهید آن را به عنوان تمرکز نزدیک یا کلوز آپی از یک سوژه که با استفاده از لنزهای با کیفیت و قدرتمند گرفته می شود تعریف کنیم. لنزی که نیاز دارید باید بتواند در مقیاس ۱:۱ متمرکز شود، در غیر این صورت عکس ماکرو تاثیری نخواهد داشت. یک دوربین ۳۵ میلی متری دارای یک فضای ۲۴x36 میلی متری در فیلم است، بنابراین تمرکز یا فوکوس باید روی سوژه یا شئی باشد که یا این نوع صفحه هماهنگی دارد.

عکاسی ماکرو به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرد چون آسان تر می توان روی جزییات کوچک عماصر متمرکز شد. در دنیا واقعی اگر کاملا به این جزییات نزدیک نشوید نمی توانید آنها را ببینید، اما با به تصویر کشیدن آن ممکن است ساعت ها بدون خستگی به تماشای آن بنشینید. عکاسی ماکرو بسیار جذاب و هیجان انگیز است، هر چند هنوز هم هر کسی نمی تواند این نوع عکاسی را انجام دهد.

قسمت خوب عکاسی ماکرو این است که شما می توانید روی هر چیزی تا حد قابل توجهی تمرکز کنید. به یاد داشته باشید که تنها طبیعت سوژه عکاسی ماکرو نیست- به خلاقیت خود اجازه دهید در این مورد تصمیم بگیرد، چون در حقیقت هیچ محدودیتی وجود ندارد.

بهترین گزینه برای عکاسی ماکرو دوربین دیجیتال SLR است. اگر شما دارای دوربینی با لنز قابل تعویض هستید، این حتی بهتر هم هست، چون شما می توانید روی همان سوژه به شیوه ای متفاوت متمرکز شوید. لنزهای ماکروی مخصوص و همچنین لنزهای ۲۰۰ و ۱۸۰۰ میلی متری نیز وجود دارد که برای عکاسی ماکرو توصیه می شود. این لنز ها ارزان نیستند، اما اگر در زمینه عکاسی ماکرو جدی هستید، بهتر است یکی از آنها را تهیه کنید.

اگر نمی خواهید هزینه زیادی صرف خرید لنز کنید، سه گزینه دیگر نیز دارید: یک تیوپ اکستنشن، که بین بدنه دوربین و لنزها قرار می گیرد و فضای بیشتری بین سنسور دیجیتال و فیلم ایجاد می کند، به این ترتیب امکان بزرگنمایی را فراهم می کند. حلقه معکوس، که به شما کمک می کند لنز را به صورت معکوس قرار دهید. آخرین گزینه دیوپتر کلوز آپ است که امکان فوکوس نزدیک تر را فراهم می کند، اما کیفیت عکس زیاد خوب نخواهد شد.

اگر قصد دارید کار عکاسی ماکرو را آغاز کنید، مطمئن شوید ابزاره خوبی برای این کار را دارید. لنزها به تنهایی ار عهده این کار بر نخواهند آمد. هر چند، اگر با دوربین های با کیفیت مثل Canon 1DS Mark III ادغام شوند این کار را به خوبی انجام خواهند داد. Nikon و Canon معمولا برندهای خوبی برای این وسایل این نوع عکاسی هستند.

نمی خواهیم خیلی وارد قضایای فنی شویم چون این مقاله تنها یک معرفی است. امیدوارم قبلا F stop را شنیده باشید، برای عکاسی ماکرو بهتر است این پارامتر برای مثال روی f/8 تنظیم شده باشد. از یک فلش یا شاتر این کمک می کند عمق میدان بهتری به دست آورید. افزایش F stop باعث کوچک شدن روزنه می شود سپس نور کافی به سنسور نخواهد رسید. اگر یک F stop بالا تر دارید، از یک شاتر طولانی مدت تر استفاده کنید. شما می توانید از منابع نور دیگر نیز استفاده کنید، اما مطمئن نیستم بتوانید همه جا آن را همراه خود ببرید.

اگر از یک سوژه ساکن عکس برداری می کنید توصیه می کنم از سه پایه استفاده کنید، چون نمی خواهید هنگام گرفتن عکس دوربین حرکت کند. ممکن است سوژه ها با چشم غیر مسلح به آسانی قابل دیدن نباشند، در حالی که در یک عکس ماکرو روی آنها تمرکز شده باشد بسیار واضح خواهند بود. بنابراین باید به دوربین خود اجازه دهید در بهترین حالت ها پاراکترهای خود عمل کند، بنابراین هنگام عکس گرفتن آن را حرکت ندهید.

اگر چه من هرگز از چنین چیزی استفاده نکرده ام، بافت ها و اشکال کارایی خوبی دارند، اما شما باید از نگاه و چشم انداز خود به آنها نگاه کنید. شما می توانید استودیوی ماکروی کوچک خود را راه اندازی کنید و برای این کار فقط به یک جعبه نیاز دارید. آن را باز کنید و با یک رنگ فابریک زیبا رنگ آمیزی نمایید. چراغ مطالعه با لامپ قابل رویت برای نورپردازی استدیوی کوچک شما مناسب خواهد بود.

 

 

در اینجا می توانید ۱۰ قانون مهم که باید هنگام گرفتن عکس ماکرو بدانید را مطالعه کنید:

دوربین لرزش نداشته باشد: همان طور که قبلا گفتیم، هنگام عکاسی نباید دوربین حرکت کند، یا حداقل لرزش را داشته باشد. این در هر نوع عکاسی مهم است، اما رد عکاسی ماکرو اهمیت بیشتری دارد، چون دوربین باید در یک زمان کوتاه روی جزییات عناصر متمرکز شود، در حالی که اگر بخواهیم از یک منظره عکس برداری کنیم این کار به مراتب ساده تر خواهد بود. پس زمینه: بهتر است هنگام عکس برداری از به کار بردن پس زمینه ای که با سوژه هم رنگ است اجتناب کنید، این در حالی است که نورهای روشن و آشفتگی نیز توجه بیننده را از سوژه دور می کند.

پردازش پست: اگر در شرایطی که هوا یا محیط بسیار روشن است عکاسی ماکرو انجام دهید، می توانید با اضافه کردن مقداری exposure مثبت آن را جبران کنید. همین طور اگر در یک محیط خیلی تاریک عکس برداری می کنید، اگرچه نتیجه در هر دوی این حالات خوب نخواهد بود؛ نور طبیعی بهترین حالت است، ابزارها نمی توانند جایگزین آن شوند.

فوکوس یا تمرکز: فوکوس در عکاسی ماکرو از اهمیت زیادی برخوردار است، چون تفاوت بین یک عکس نرمال و ماکرو در همین است. همه عکاسان فوکوس دستی را توصیه می کنند، حتی اگر فوکوس اتوماتیک روی بهترین دستگاه ها به خوبی کار کند. هنگامی متمرکز شدن روی سوژه، باید سعی کنید روی قسمت مرکزی یا وسط آن زوم کنید.

آب و هوا: ممکن است باران یک مشکل بزرگ نباشد، به هر حال، عکاسی ماکرو در باد نتیجه خوبی نخواهد داشت. این مشکل مثل لرزیدن یا تکان خوردن دوربین است، که در هر دو حالت دوربین و سوژه باید کاملا ساکن باشند. هنگامی که سوژه در حال حرکت کردن و تکان خوردن است دوربین نمی تواند روی جزییات زیادی از آن تمرکز کند، بنابراین عکاسی ماکرو برای ماشین ها، انسان در حال حرکت و غیره نیست.

شارپ بودن: در عمق میدان حداکثر باید از دریچه f/11 تا f/22 استفاده کنید برای رسیدن به نتیجه بهتر دوربین باید به موازات سوژه قرار داشته باشد و فراموش نکنید که عکس های ماکرو بیشتر اوقات در اولین تلاش ها برای گرفتن عکس خوب از کار در نخواهد آمد. عکس های بیشتری بگیرید تا به نتیجه دلخواه دست پیدا کنید و بعد از گرفتن اولین عکس دست از کار نکشید.

انتشار نور: اگر از خانه خارج شوید و در یک روز کاملا آفتابی عکس برداری کنید، یک منتشر کننده بسیار مفید خواهد بود. این ابزار کمک می کند جزییات سوژه واضح تر شوند. اما باید بگویم که، هیچ ابزاری نمی تواند جای نور طبیعی را بگیرد، بنابراین بهترین زمان برای عکس برداری خارج از خانه یک روز ابری است.

کلوز آپ: همانطور که قبلا گفتم، یک عکس ۱:۱ بهترین نتیجه را در برخواهد داشت. برای عکاسی ماکرو و یک یک فاصله کانونی بین ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی متر، برای ایجاد یک کارایی خوب در فواصل، شما به لنزهای مخصوصی نیاز دارید.

فلش: آخرین قانون در مورد فلش است. وقتی در شرایطی که نور کم است عکس برداری می کنید (آفتابی و تاریک) بهتر است از آن استفاده کنید. من همیشه صرف نظر از آب و هوای محیط از آن استفاده می کنم. وقتی در یک محیط تاریک از فلش استفاده کنید، نور بیشتری به سنسور می دهد. وقتی در سرایط آفتابی از فلش استفاده کنید، سایه ها را از بین می برد. بنابراین به کار بردن فلش در هر شرایطی ایده خوبی است.

عکاسی ماکرو چیزی جدیدی نیست، اما تا ۱۰ یا ۱۵ سال قبل به ندرت مورد استفاده قرار می گرفت. هنوز مطالب و نکات زیادی در مورد عکاسی ماکرو وجود دارد- اما به یاد داشته باشید تمرین کمک می کند تا در این زمینه مهارت کافی کسب کنید.

 

 

اگر دوست دارید به صورت حرفه‌ای عکاسی ماکرو را در برنامه‌های خود داشته باشید، حتماً به یک لنز مخصوص این کار نیاز دارید که قیمت بسیار بالایی هم دارد. اما اگر دوست دارید تجربه‌ی نزدیکی از این مدل عکاسی داشته باشید و از طرفی نمی‌خواهید هزینه‌ی گزافی برای این تجربه پرداخت کنید، پیشنهاد من به شما استفاده از یک قطعه‌ی افزایشی به نام آداپتور حلقه‌ی وارونه است که در فروشگاه‌های اینترنتی قیمتی کمتر از ۱۵ دلار (۵۳۰۰۰ تومان) دارد. حلقه‌ی وارونه یک قطعه‌ی فلزی است که در یک سمت آن شیارهایی برای قرار گرفتن در دوربین تعبیه شده و در طرف دیگر آن شیارهای اتصال لنز قرار دارد. حلقه‌ی وارونه به شما این امکان را می‌دهد تا یک لنز زوم یا ثابت را به صورت وارونه به دوربین خود وصل کنید و از این طریق تمام قدرت بزرگنمایی آن را در دست بگیرید.

انتخاب لنز

اگر شما فقط یک لنز دارید، این مرحله برای شما بسیار آسان است؛ همان لنز را انتخاب کنید! اما اگر برای خودتان مجموعه‌ی جمع و جوری از لنز تهیه کرده‌اید برای انتخاب لنز مناسب باید چند نکته را در نظر بگیرید. مسلماً شما می‌توانید با استفاده از حلقه‌ی وارونه هر لنزی را به لنزی مناسب برای عکاسی ماکرو تبدیل کنید، ولی بعضی از لنزها برای این کار بهتر هستند.

 

 

هرچه لنز شما وایدتر (Wide ) باشد، بزرگنمایی که از آن به دست می‌آید بیشتر است. یک لنز ماکرو واقعی با نسبت ۱:۱ که همان اندازه‌ی واقعی است عکاسی می‌کند. یک لنز ۵۰ میلیمتری که با حلقه‌ی وارونه به دوربین وصل شده باشد، نسبتی بسیار نزدیک به همان ۱:۱ به شما خواهد داد. برای اینکه متوجه شوید دوربین شما حالا با این کار واقعاً در چه مقیاس بزرگنمایی می‌کند، از یک خط‌کش که درجه‌بندی میلیمتر دارد عکس بگیرید. عدد میلیمترهای ثبت شده را یادداشت کنید و عدد عرض سنسور دوربین خود (به میلی متر) را بر آن تقسیم کنید. به عنوان مثال اگر از دوربین نیکون DX استفاده می‌کنید که سنسور ۲۳/۶ میلی متری دارد و عکس ثبت شده عدد ۶ میلی متر را نشان می‌دهد، بنابراین شما باید ۲۳/۶ را بر عدد ۶ تقسیم کنید که معادل ۳/۹۳۳ می‌شود. عدد به دست آمده به ما نشان می‌دهد که نسبت عکاسی ما ۴:۱ است.

اگر لنزی دارید که روی آن تنظیمات گشادگی لنز دستی وجود دارد، حتماً آن را انتخاب کنید. یکی از ایرادات این تکنیک برای عکاسی ماکرو این است که وقتی لنز شما به صورت وارونه به دوربین متصل می‌شود، تمام ارتباط خود را با دوربین از دست می دهد. متاسفانه این یعنی شما نباید انتظار داشته باشید که تنظیمات گشادگی لنزی که روی دوربین خود انجام می‌دهید توسط لنز دریافت شوند. لنزها به طور معمول روی پایین‌ترین میزان گشادگی می‌مانند که این کار شما را برای گرفتن نور کافی بسیار سخت می‌کند. البته برای این مشکل هم دو راه حل وجود دارد. یکی اینکه می‌توانید محل قرار گرفتن اهرم تنظیم گشادگی لنز که معمولاً پشت آن قرار دارد را پیدا کنید و به صورت دستی تیغه‌های آن را باز کنید و دوم اینکه می‌توانید یک ابزار مخصوص برای کنترل گشادگی لنز خریداری کنید که آن هم یک حلقه‌ی دیگر به نام کنترل گشادگی (Aperture control) است و قیمت آن تقریباً ۱۰ دلار (۳۵۰۰۰ تومان) است.

آماده کردن دوربین

حال برای وصل کردن حلقه به دوربین به راحتی آن را روی جای مخصوص فیلتر که در جلوی لنز قرار دارد پیچ کنید و پس از آن با استفاده از حلقه‌ی وارونه که الان به لنز متصل است، آن را وارونه به دوربین متصل کنید، درست مانند این عکس:

 

 

تمام دل و روده‌ی لنز دوربین شما در این وضعیت پیدا است، به همین دلیل من ترجیح می‌دهم در صورت استفاده از این تکنیک حتماً یک حلقه‌ی کنترل گشادگی هم داشته باشم که از مکانیزم داخلی لنز هم محافظت شود. این حلقه تمام متعلقات لنز که در این وضعیت در معرض  هستند، می‌پوشاند و از آن‌ها در برابر گرد و غبار محافظت (خیلی کم) می‌کند.

حالا که همه چیز سر جای خودش قرار گرفته، وقت عکاسی است. با فرض این که شما موفق شده‌اید دهانه‌ی لنز را باز نگهدارید و نور کافی وارد آن می‌شود تا شما بتوانید دقیقاً ببینید دوربین خود را روی چه چیزی تنظیم کرده‌اید، چند نکته وجود دارد که برای به دست آوردن فوکوس مناسب باید آن‌ها را بدانید.

بهترین روش برای فوکوس کردن نزدیک یا دور کردن دوربین به سوژه است. با توجه به عمق میدان کوچکی که در اختیار شما است، یک سه پایه و ریل فوکوس کمک فوق‌العاده‌ای به شما خواهد کرد. اگرچه داشتن ریل فوکوس چندان ضروری نیست، اما اگر این وسیله را در اختیار داشته باشید نتیجه‌ی کار شما عکس‌های بسیار واضحی خواهد شد.

 

 

برای عکاسی ماکرو باید به سوژه‌ی خود کاملاً نزدیک باشید. پس مواظب باشید که مشکلی برای نزدیک شدن به سوژه‌ای که سوژه‌ی مورد نظر فاصله داشته باشد.از آنجایی که حشرات خیلی با نزدیک شدن انسان‌ها راحت نیستند، پس عکاسی ماکرو از حشرات زنده کار چندان راحتی نیست. البته کار درستی هم نیست که یک حشره را بکشیم تا از آن عکس ماکرو بگیریم! تعداد زیادی حشره‌ی مرده در زیرزمین‌ها، گوشه‌های خلوت و تاریک خانه و حتی در تار عنکبوت وجود دارد که می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. با این کار شما از گزند نیش زنبور هم در امان خواهید بود.

 

 

در صورتی که نور کافی و لرزش دست شما بسیار کم باشد که بتوانید سرعت شاتر را کنترل کنید، می‌توانید بدون استفاده از سه پایه و با در دست گرفتن دوربین هم عکس ماکرو بگیرید. یک نور مصنوعی حلقه‌ای برای اکثر سوژه‌های عکاسی ماکرو جواب می‌دهد.

 

 

از گزینه‌ی Live view دوربین خود استفاده کنید و صفحه‌ی نمایش را روی ناحیه‌ای که می‌خواهید در محدوده‌ی فوکوس باشد، زوم کنید و از این طریق تنظیمات فوکوس خود را تحت نظر بگیرید. (این تکنیک برای هنگامی که عکاسی ماکرو نمی‌کنید و می‌خواهید فوکوس روی یک نقطه‌ی خاص باشد هم کار آمد است.)

عکاسی ماکرو با استفاده از حلقه‌ی وارونه مقدمه‌ای ارزان به دنیای ماکرو است و همچنین روش خوبی است تا پیش از خرید لنزهای گران قیمت ویژه‌ی ماکرو میزان علاقه‌ی خود به این روش عکاسی را امتحان کنید و ببینید که آیا این همان چیزی است

که به آن علاقه‌مند هستید. یک سری مسائل و مشکلات در این روش وجود دارند که اکثر آن‌ها قابل بر طرف شدن هستند و فقط تعداد اندکی از آن‌ها روی کیفیت عکس تاثیر می‌گذارند. بنابراین استفاده از این آداپتو،ر راه حل ایده‌آل برای عکاسانی است که نمی‌توانند یا قصد ندارند بودجه‌ی زیادی صرف کنند.

عکاسی ماکرو به دلیل ثبت تصاویر با جزییاتی که با چشم غیر مصلح قادر به دیدن آن‌ها نیستیم، بسیار محبوب و پرطرفدار است. در این مقاله قصد داریم نکات مفیدی را جهت عکاسی ماکرو معرفی کنیم که با به کار بردن آن‌ها می‌توانید عکس‌های خیره‌کننده‌ای ثبت و نظر هر بیننده‌ای را به‌ آن‌ها جلب کنید.

این سبک از عکاسی برای اولین بار در سال ۱۸۹۹ معرفی شد و در حال حاضر جزو محبوب‌ترین ژانرهای عکاسی است. در عکاسی ماکرو عکاس از فاصله بسیار نزدیک به سوژه اقدام به عکاسی می‌کند تا سوژه‌ بزرگ‌تر از واقعیت ثبت شود. در نتیجه عکس جزییاتی را نمایان خواهد کرد که در حالت عادی از دیدن آن‌ها عاجزیم. این تفکر که ماکرو فقط مربوط به عکاسی از حشرات و گل‌ها است، کاملا اشتباه است. با این که موارد ذکر شده جز موضوعات مورد علاقه‌ عکاسان به شمار می‌روند، ولی این ژانر به هیچ وجه به سوژه‌ها و فرم‌های یکسان و تکراری محدود نمی‌شود. تقریبا هر سوژه‌ای می‌تواند در عکاسی ماکرو استفاده شود و تکنیک‌های آن را نیز به راحتی می‌توان آموخت. حتی می‌توانید با عکاسی از اشیا مختلف در منزل مهارت خود را افزایش دهید. عنصر اصلی این سبک& خلاقیت است.

برای شروع شما به دوربین و لنز مخصوص ماکرو نیاز خواهید داشت. لنز ماکرو لنزی است که قابلیت تولید عکس با نسبت‌های بزرگ‌تر از ۱:۱ را دارد. در حال حاضر اکثر دوربین‌ها اعم از حرفه‌ای و کامپکت و حتی دوربین‌های موبایل‌ها گزینه‌ی ماکرو را در اختیار شما قرار خواهند داد. این گزینه فاصله مورد نیاز لنز برای فوکوس را کاهش می‌دهد تا بتوانید از فاصله نزدیک‌تر به عکاسی بپردازید.

مواردی که باید مدنظر قرار دهید

خلاقیت

به موارد تکراری نپردازید و دنبال سوژه‌های جدید باشید. عکاسی ماکرو از هر چیزی می‌تواند جذاب باشد، پس خودتان را محدود نکنید.

حالت ماکرو

برای عکاسی از هر سوژه‌ای و در هر شرایطی، تنظیمات مختلفی نیاز است. ولی به طور خلاصه انتخاب حالت ماکرو اولین و بهترین گزینه است و باعث می‌شود خروجی شما بسیار جذاب‌تر شود.

بررسی پس‌زمینه

پس‌زمینه خود را پیش از گرفتن عکس بسنجید زیرا در کیفیت عکس شما تاثیر بسزایی دارد. حتی اگر با سوژه شما تناقض دارد می‌توانید با تکنیک عمق کم میدان و تار کردن پس‌زمینه تمرکز بیننده را به سوژه خود منعطف کنید.

مواردی که باید از آن‌ها بپرهیزید

کراپ عکس

کراپ جزیی عکس مشکلی ندارد ولی هیچ‌گاه بدلیل فاصله از سوژه عکس خود را کراپ نکنید. این عمل باعث افت زیادی در کیفیت عکس خواهد شد و جزییات، که دلیل اصلی عکس شما هستند، از بین خواهند رفت.

مسدود کردن نور

بدن شما می‌تواند تاثیر عمده‌ای بر کیفیت عکس شما بگذارد. پس مراقب سایه خود باشید!

عجله در گرفتن عکس

حرکت سوژه یکی از بزرگترین مشکلات عکاسی ماکرو می‌باشد. پس با حوصله عمل کنید و جهت باد را نیز بسنجید زیرا حتی با کوچکترین بازدم شما ممکن است سوژه حرکت کرده و از فوکوس شما خارج شود.

عکاسی ماکرو برای افراد آماتور

عکاسی ماکرو یکی از انواع تکنیک های رایج عکاسی در جهان است که وجود این امکان به خاطر وسایل عکاسی بسیار خوبی است که روز به روز رد حال پیشرفت و ارتقا هستند. ۳۰ سال قبل عکاسی ماکرو چیزی نبود که هر کسی قادر به انجام آن باشد نه به این دلیل که تکنیک ها و ترفندهای خاص زیادی داشت. اما خوشبختانه امروزه تعدا آن قابل توجه است. عکاسی ماکرو به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرد چون آسان تر می توان روی جزییات کوچک عناصر متمرکز شد. در دنیای واقعی اگر کاملا به این جزییات نزدیک نشوید نمی توانید آنها را ببینید، اما با به تصویر کشیدن آن ممکن است ساعت ها بدون خستگی به تماشای آن بنشینید. عکاسی ماکرو بسیار جذاب و هیجان انگیز است، هر چند هنوز هم هر کسی نمی تواند این نوع عکاسی را انجام دهد. قسمت خوب عکاسی ماکرو این است که شما می توانید روی هر چیزی تا حد قابل توجهی تمرکز کنید. به یاد داشته باشید که تنها طبیعت سوژه عکاسی ماکرو نیست- به خلاقیت خود اجازه دهید در این مورد تصمیم بگیرد، چون در حقیقت هیچ محدودیتی وجود ندارد. بهترین گزینه برای عکاسی ماکرو دوربین دیجیتال SLR است. اگر شما دارای دوربینی با لنز قابل تعویض هستید، این حتی بهتر هم هست، چون شما می توانید روی همان سوژه به شیوه ای متفاوت متمرکز شوید. لنزهای ماکروی مخصوص و همچنین لنزهای ۲۰۰ و ۱۸۰۰ میلی متری نیز وجود دارد که برای عکاسی ماکرو توصیه می شود. این لنز ها ارزان نیستند، اما اگر در زمینه عکاسی ماکرو جدی هستید، بهتر است یکی از آنها را تهیه کنید. اگر نمی خواهید هزینه زیادی صرف خرید لنز کنید، سه گزینه دیگر نیز دارید: یک تیوپ اکستنشن، که بین بدنه دوربین و لنزها قرار می گیرد و فضای بیشتری بین سنسور دیجیتال و فیلم ایجاد می کند، به این ترتیب امکان بزرگنمایی را فراهم می کند. حلقه معکوس، که به شما کمک می کند لنز را به صورت معکوس قرار دهید. آخرین گزینه دیوپتر کلوز آپ است که امکان فوکوس نزدیک تر را فراهم می کند، اما کیفیت عکس زیاد خوب نخواهد شد.

 

 

دوربین لرزش نداشته باشد: همان طور که میدانید هنگام عکاسی نباید دوربین حرکت کند، یا حداقل لرزش را داشته باشد. این در هر نوع عکاسی مهم است، اما درعکاسی ماکرو اهمیت بیشتری دارد، چون دوربین باید در یک زمان کوتاه روی جزییات عناصر متمرکز شود، در حالی که اگر بخواهیم از یک منظره عکس برداری کنیم این کار به مراتب ساده تر خواهد بود.

پس زمینه: بهتر است هنگام عکس برداری از به کار بردن پس زمینه ای که با سوژه هم رنگ است اجتناب کنید، این در حالی است که نورهای روشن و آشفتگی نیز توجه بیننده را از سوژه دور می کند.

پردازش پست: اگر در شرایطی که هوا یا محیط بسیار روشن است عکاسی ماکرو انجام دهید، می توانید با اضافه کردن مقداری exposure مثبت آن را جبران کنید. همین طور اگر در یک محیط خیلی تاریک عکس برداری می کنید، اگرچه نتیجه در هر دوی این حالات خوب نخواهد بود؛ نور طبیعی بهترین حالت است، ابزارها نمی توانند جایگزین آن شوند.

 

 

فوکوس یا تمرکز: فوکوس در عکاسی ماکرو از اهمیت زیادی برخوردار است، چون تفاوت بین یک عکس نرمال و ماکرو در همین است. همه عکاسان فوکوس دستی را توصیه می کنند، حتی اگر فوکوس اتوماتیک روی بهترین دستگاه ها به خوبی کار کند. هنگامی متمرکز شدن روی سوژه، باید سعی کنید روی قسمت مرکزی یا وسط آن زوم کنید.

آب و هوا: ممکن است باران یک مشکل بزرگ نباشد، به هر حال، عکاسی ماکرو در باد نتیجه خوبی نخواهد داشت. این مشکل مثل لرزیدن یا تکان خوردن دوربین است، که در هر دو حالت دوربین و سوژه باید کاملا ساکن باشند. هنگامی که سوژه در حال حرکت کردن و تکان خوردن است دوربین نمی تواند روی جزییات زیادی از آن تمرکز کند، بنابراین عکاسی ماکرو برای ماشین ها، انسان در حال حرکت و غیره نیست.

شارپ بودن: در عمق میدان حداکثر باید از دریچه f/11 تا f/22 استفاده کنید برای رسیدن به نتیجه بهتر دوربین باید به موازات سوژه قرار داشته باشد و فراموش نکنید که عکس های ماکرو بیشتر اوقات در اولین تلاش ها برای گرفتن عکس خوب از کار در نخواهد آمد. عکس های بیشتری بگیرید تا به نتیجه دلخواه دست پیدا کنید و بعد از گرفتن اولین عکس دست از کار نکشید.

 

 

انتشار نور: اگر از خانه خارج شوید و در یک روز کاملا آفتابی عکس برداری کنید، یک منتشر کننده بسیار مفید خواهد بود. این ابزار کمک می کند جزییات سوژه واضح تر شوند. اما باید بگویم که، هیچ ابزاری نمی تواند جای نور طبیعی را بگیرد، بنابراین بهترین زمان برای عکس برداری خارج از خانه یک روز ابری است.

کلوز آپ: همانطور که قبلا گفتم، یک عکس ۱:۱ بهترین نتیجه را در برخواهد داشت. برای عکاسی ماکرو و یک یک فاصله کانونی بین ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی متر، برای ایجاد یک کارایی خوب در فواصل، شما به لنزهای مخصوصی نیاز دارید.

فلش: آخرین قانون در مورد فلش است. وقتی در شرایطی که نور کم است عکس برداری می کنید (آفتابی و تاریک) بهتر است از آن استفاده کنید. من همیشه صرف نظر از آب و هوای محیط از آن استفاده می کنم. وقتی در یک محیط تاریک از فلش استفاده کنید، نور بیشتری به سنسور می دهد. وقتی در سرایط آفتابی از فلش استفاده کنید، سایه ها را از بین می برد. بنابراین به کار بردن فلش در هر شرایطی ایده خوبی است.

 

 

یک تمبر ژاپنی با دید کاربردی تر عکاسی ماکرو برای ثبت تصویر اشیاء ارزشمندی نظیر سکه‌ها، جواهرات یا تمبرها بکار می‌رود. دیگر استفاده عکاسی ماکرو در صنعت است که برای بازرسی و کنترل کیفیت از آن استفاده می‌شود، همچنین صنعت بیمه برای ثبت تصویر اجزاء ارزشمند دستگاهها از این تکنیک استفاه می کنند. بطور کلی نمای درشت و نزدیک اشیاء می‌تواند کاربردهای بسیار متنوعی داشته باشد.همانطور که قبلا ذکر شد تصویر نمای نزدیک یک شیء معادل نگاه کردن به آن شیء با ذره بین است. جزئیاتی که بطور معمول قابل دیدن نیستند ناگهان بیرون می زنند و زیبایی‌ها یا زشتیهای نهفته جسم به چشم می‌آیند. برای مثال گلها برای این عکاسی سوژه بسیار جالبی می‌باشند.دو چالش مهم در عکاسی ماکرو عبارتند از: باریکی عمق میدان بخاطر نزدیکی زیاد لنز به سوژه و دیگر سختی نورپردازی جسم بگونه‌ای که روی آن سایه نیفتد. در ادامه بحث به این دو موضوع می‌پردازیم.

عمق میدان

همانطور که می‌دانید عمق میدان به محدوده درست فوکوس شده تصویر گفته می شود. عمق میدان بیشتر تحت تاثیر دیافراگم لنز می‌باشد. دیافراگم کوچک (عدد f بزرگتر) عمق میدان بزرگتری از دیافراگم بزرگ (عدد f کوچکتر) دارد. با دوربین‌های جمع و جور که امکان تعویض لنز وجود ندارد ترکیب دوربین و لنز در تعیین میزان حداقل نزدیکی به سوژه مهم می‌باشد. بعلاوه بیشر دوربین های کوچک امکان انتخاب دیافراگم را به استفاده کننده نمی‌دهند. بنابر این اگر سوژه بخوبی روشن نشده باشد احتمالا دوربین دیافراگمی باز را انتخاب نموده و عمق میدان را کاهش خواهد داد. در بسیاری از حالات ناحیه شارپ تصویر از چند میلیمتر تا تقریبا ۱۰ سانتیمتر خواهد بود.

 

 

خط قرمز ناحیه کانونی تصویر و نوار سبز محدوده فوکوس (عمق میدان) را نشان می دهد.

مساله کوچکی عمق میدان ایجاب می کند که سوژه و دوربین حتما موازی هم باشند. (عکس بالا) با اطمینان از موازی بودن سوژه و دوربین تا حد ممکن می توان مطمئن شد که عمق میدان در تصویر یکنواخت باقی می‌ماند.

با لنزهایی که معمولا در دوربین‌های کوچک استفاده می‌شوند، ایجاد اعوجاج در نماهای نزدیک موضوعی مهم می‌باشد. تغییرات ایجاد شده توسط لنز مانند انحنای گوشه‌ها به درون و برآمدگی میانی تصویر از مشکلات معمول می‌باشند. اگر تغییر شکلی در عکسهای ماکرو دوربینتان دیدید نشانه وجود نقص در دوربینتان نیست، بلکه به معنی این است که این لنز برای عکاسی ماکرو طراحی نشده است. برای پنهان کردن مشکل از خط‌های واضح صاف افقی و عمودی در ترکیب بندی عکستان پرهیز نمایید و یا از تغییر شکلهای نرم افزاری برای تصحیح عکس استفاده نمایید. عکاسی ماکرو و نماهای بسیار نزدیک معمولا باعث تغییر شکلهای پرسپکتیو شبیه لنزهای واید می‌شود. استفاده از این خاصیت برای ایجاد حالات خاص در عکس ترفند خوبی است.

 

 

قطعات کوچک مقوای سفید و یک آینه برای روشن کردن سوژه مورد استفاده قرار گرفته‌اند. دوربین با استفاده از سه پایه ثابت شده است.

نورپردازی

چالش دوم درعکاسی ماکرو برای عکاس ایجاد نورپردازی مناسب برای سوژه است. این کار بخصوص هنگامی که دوربین به سوژه بسیار نزدیک باشد خیلی مشکل است. معمولا از فلاش نمی توان بطور موثری استفاده کرد، چون یا باعث تغییر رنگ عکس می‌شود و یا به احتمال زیاد باعث زیاد شدن بیش از حد نور بخاطر نزدیکی زیاد به سوژه می‌شود. در چنین حالاتی بهترین کار این است که فلاش را خاموش کرده و زحمت تهیه منبع نور مناسبی را بخود بدهید!

در هوای آزاد از نور خورشید و چند تکه آینه کوچک به عنوان منعکس کننده می توان برای حذف سایه‌های ناخواسته استفاده نمود. در محل سربسته نیز می توان با استفاده از لامپهای معمولی و بازتابنده‌های ساده به نتایج خوبی رسید. توجه کافی داشته باشید که ممکن است بخاطر حذف زردی نورهای تنگستن مجبور باشید تصحیح رنگ و تراز سفیدی مناسبی را در تصویر ایجاد نمایید. اگر آینه در دسترس نباشد یک تکه مقوای سفید نیز خوب است و نور را بطور مات بر روی سوژه بازمی‌تاباند. راه دیگر این است که یک مقوا را با فویل‌های آلومینیومی بپوشانید تا بازتابندگی آن را بالاتر ببرید. اگر لازم بود می‌توان برای توزیع یکنواخت‌تر نور روی سوژه از بازتابنده های بیشتری استفاده نمود.

 

 

این گل با استفاده از نور طبیعی روشن شده است. با مقواهای سفید نور پخش شده و سایه‌های تند حذف می شود.اگردوربین شما لنز زوم دارد شما مجبور نیستید دوربین را زیاد به سوژه نزدیک نمایید . این امکان بخصوص در زمانی که امکان نورپردازی درست تصویر وجود ندارد بسیار مفید است و زوم اپتیکال به شما اجازه می دهد تا دوربین را عقب ببرید و سوژه را براحتی نور پردازی نمایید و هنوز هم یک عکس تمام کادر داشته باشید. هنگامی که از زوم برای نزدیک کردن عکس استفاده می کنید استفاده از سه پایه و یا هر وسیله دیگر برای حذف لرزشهای دست یادتان نرود. دوربین دیجیتال یکی از بهترین راههای گرفتن عکسهای ماکرو است. بعضی دوربین ها می توانند در حد یکی دو سانتیمتر به سوزه نزدیک شوند. دیده شدن بلافاصله نتیجه کار در دوربین های دیجیتال امکان تصحیح اشتباهات احتمالی را ایجاد می نماید. باز هم بدانید، تجربه بهترین راهنما است، پس دوربین‌ها بدست، پیش بسوی استفاده از تمام تواناییهای ابزاری که در دست دارید!

یک سکه با سه نورپردازی متفاوت: سکه زیری فلاش با نور هالوژن، وسطی هالوژن تنها و اولی فقط فلاش